TWD: World Beyond | Μας κούρασε, αλλά υπάρχει ελπίδα;

Με το δέκατο επεισόδιο έπεσε η αυλαία της πρώτης σεζόν του TWD: World Beyond, της δεύτερης spin off σειράς του franchise. Όπως είχαμε επισημάνει ήδη από τρία πρώτα επεισόδια της σεζόν, η σειρά έδειξε από νωρίς ότι δεν θα καταφέρει να μας πείσει.

Με την ολοκλήρωση της σεζόν, δυστυχώς, φαίνεται να επιβεβαιωνόμαστε. Παρά τις ελπίδες μας για μία έστω υποβόσκουσα προσέγγιση στο “κοινωνικοπολιτικό” υπόβαθρο του TWDuniverse μέσα από τη Civil Republic, η σειρά έμεινε πιστή στις αρχικές εξαγγελίες των δημιουργών της και περιορίστηκε αποκλειστικά σε ένα post apocalyptic εφηβικό δράμα.

Οι ελπίδες μας ότι θα αποκαλύπτονταν περισσότερα για τη Civil Republic και τη δράση του στρατού της, του CRM, αποδείχθηκαν φρούδες. Οι όποιες αναφορές ήταν κάτι παραπάνω από πενιχρές, χωρίς κανένα απολύτως hint που να αφήνει κάποια ενδιαφέρουσα παρακαταθήκη για τη συνέχεια. Το μόνο πραγματικό στοιχείο που μας δόθηκε ήταν αυτό που δικαιολογούσε το λόγο ύπαρξης της σειράς. Ότι δηλαδή η Civil Republic έχει ξεκινήσει ένα “παιδομάζωμα” λαμπρών νεανικών μυαλών προκειμένου να εξασφαλίσει τη σωτηρία του ανθρώπινου είδους, δεδομένου ότι όλες οι μελέτες δείχνουν πως αυτό θα εξαφανισθεί μέσα στην επόμενη τριαντακονταετία. Επομένως, για να εξυπηρετηθεί αυτή η τροπή της πλοκής, θεωρήθηκε απαραίτητη μια σειρά που να εστιάζει στους έφηβους του “Νέου Κόσμου”, μέσα από τους οποίους θα αναδειχθούν τα μυαλά που θα τον σώσουν.

Σε μία προσπάθεια να δικαιολογηθεί με πιο πειστικά επιχείρηματα η ύπαρξη της σειράς, θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί πως το TWD: World Beyond συνιστά στην πραγματικότητα μία υπενθύμιση της post apocalyptic κατάστασης που αντιμετωπίζουν οι χαρακτήρες και των τριών σειρών. Το γεγονός ότι παρακαλοθούμε εδώ και δέκα χρόνια το σύμπαν του TWD να αναπτύσσεται περιορισμένα στις διάφορες ομάδες χαρακτήρων που βρίσκονται διασκορπισμένες ανά την αμερικανική ήπειρο, μας έχει οδηγήσει στο να θεωρούμε την επιβίωση του ανθρώπινου είδους δεδομένη, άσχετα με το πόσοι χάνονται στην πορεία. Το TWD: World Beyond έρχεται για να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου. Τίποτα δεν έχει κριθεί και με τα δεδομένα που ισχύουν η ανθρωπότητα οδεύει προς την εξαφάνιση.

Οι σημείωσεις της μητέρας του Elton, πέρα από μία συναισθηματική κληρονομιά της χαμένης μητέρας προς τον γιο της, φαίνεται πως αποτελούσαν εξ αρχής το διακύβευμα της σειράς, ήτοι τον επικείμενο αφανισμό της ανθρωπότητας. Μπροστά σε αυτόν, η Civil Republic φαίνεται να βρίσκεται σε αδιέξοδο. Ο δε περιορισμένος αριθμός επιστημόνων που έχει απομείνει φαίνεται να επιτείνει το πρόβλημα. Καλείται, επομένως, να βρει τα νέα λαμπρά μυαλά που θα εκπαιδευτούν απ ο, τι έχει απομείνει από την επιστημονική κοινότητα, με σκοπό να συνεχίσουν την έρευνα για την αποτροπή του αφανισμού, μόλις η παλαιά φρουρά εκδημίσει προς κύριον.

Προφανώς, δε μας δίνεται κανένα στοιχεία πάνω στις έρευνας των επιστημόνων που έχει συγκεντρώσει η Civil Republic, μεταξύ των οποίων βρίσκεται και ο πατέρας των δύο κοριτσιών. Πρόκειται για κάποια θεραπεία; Πρόκειται για αποτελεσματικότερες μεθόδους για την αντιμετώπιση των zombies; Άγνωστο.

Η δε αποκάλυψη της προοπτικής αυτής επιτεύχθει με ένα ομολογουμένως καλό plot twist που έδωσε μία ζωντάνια στην κατά τα λοιπά νωχελική σειρά που παρακολουθήσαμε. Το διπλό ταμπλό που έπαιζε η Huck αποκαλύφθηκε όμορφα, παρόλο που βασίστηκε στο πολυπαιγμένο μοτίβο της μάνας-κόρης με εξφανισμένο σύζυγο-πατέρα (άραγε θα συνδεθεί κάπως αυτό με την επιλογή της Huck να ξεπαστρέψει ολάκερη τη μονάδα της για να σώσει τους πολίτες;). Στην πραγματικότητα χτίστηκε πάνω σε μία σειρά από ανατροπές που έδωσαν ένα τουλάχιστον καλό επεισόδιο στη σειρά, στο οποίο δεν περιοριστήκαμε στο πόσο μας εκνευρίζει η Iris.

Συνοψίζοντας, με πολύ ψάξιμο και διαβάζοντας πίσω από τα πιο κρυφά κιτάπια της πρώτης σεζόν θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει πως υπάρχει ένα αμυδρό ενδιαφέρον για τη σειρά. Δυστυχώς, όμως, η σειρά χαρακτηρίζεται από μια – αδύνατον να ξεπεραστεί – νωχελικότητα. Θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον ένα εφηβικό δράμα εντός των τοιχών της Civil Republic, παρά αυτή η αχρείαστη τοποθέτηση τεσσάρων εφήβων στις ερημιές, όπου δεινοπαθούμε σαν θεατές για κάθε χιλιόμετρο της διαδρομής τους.

Υπάρχει ελπίδα για τη δεύτερη σεζόν;

(χωρίς να έχουμε διαβάσει τα comics)

Καλό θα ήταν να μην περιμένουμε πολλά για τη Civil Republic μέσα από την επανένωση της Hope με τον πατέρα της, γιατί θα απογοητευτούμε. Η επανένωση, όπως έχει ήδη ειπωθεί, θα λάβει χώρα σε μια μυστική εγκατάσταση ερευνητικού περιεχομένου, στην οποία το πιθανότερο είναι ο CRM να εκτελεί ρόλο φύλακα. Οι δε επιδιώξεις της Civil Republic θα καλυφθούν σε μεγάλο βαθμό από τη “δυναμική” της σχέσης της Hope με τον πατέρα της, υπό το φόντο, μάλιστα, της νέας σχέσης του τελευταίου που είδαμε στο δέκατο επεισόδιο της πρώτης σεζόν. Οι δε αντιφρονούντες με επικεφαλής τον Will που έκαναν την εμφάνισή τους στο δέκατο επεισόδιο το πιθανότερο είναι ότι θα παρασύρουν τον Felix και την Iris σε μία ακόμα άσκοπη περιπλάνηση, δίχως να φτάνουν ποτέ εκεί που θέλουν. Εάν είχε προοπτικές η σειρά θα τολμούσαμε να μαντέψουμε το τι πραγματικά ερευνά η Civil Republic, αλλά με ο, τι έχουμε δει τώρα θα πηγαίναμε κουβά. Για τα πρακτικά, ωστόσο, θα λέγαμε ότι η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς σε θεραπεία, ο τρόπος που η Civil Republic αντιμετώπισε την Campus Colony ήδη από την αρχή της σεζόν, ο μιλιταριστικός χαρακτήρας της (CR), οι αντιφρονούντες θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην αποκάλυψη πως η λύση για τη σωτηρία του ανθρώπινου είδους είναι η εξόντωση των zombies μέσα από την ανάπτυξη ενός πυρηνικού προγράμματος.