Γίνεται το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν να είναι καλύτερο από κάθε ένα της πρώτης; Κι όμως γίνεται! Η σειρά Snowpiercer είχε ξεκινήσει την πρώτη σεζόν με ένα κάποιο πλεονέκτημα σε σχέση με άλλες σειρές, καθώς η ταινία του Bong Joon-ho έχοντας κυκλοφορήσει χρόνια πριν ήταν ήδη αρκετά γνωστή και πετυχημένη σαν ιδέα. Ωστόσο, η υπόθεση της σειράς στην πρώτη σεζόν διέφερε αρκετά από αυτή της ταινίας και, γενικά, ήταν ως έναν βαθμό βαρετή, εφόσον ήταν επί της ουσίας μια ακόμα αστυνομικού τύπου εξιχνίαση μιας σειράς δολοφονιών, χωρίς η σειρά να εκμεταλλεύεται το sci fi στοιχείο της και το post apocalyptic σκηνικό που ζουν οι χαρακτήρες (βέβαια, ίσως τίποτα από αυτά να μην είναι και τόσο φαντασίας, μπορεί να είναι επιστημονικώς εφικτά). Όσον αφορά το έτερο ζήτημα που η πρώτη σεζόν εστίαζε, αυτό, δηλαδή, της εγκαθίδρυσης μιας πιο δημοκρατικής δομής διοίκησης και λήψης αποφάσεων στο τραίνο, δεν μπορούμε να πούμε ότι την “νοιώσαμε” και ταυτιστήκαμε με τους αδικημένους της υπόθεσης, ίσως λόγω σεναρίου και διαλόγων των χαρακτήρων που εξέφραζαν το αίτημα αυτό στη σειρά. Η Jennifer Connelly “κουβάλησε” όλη την 1η σεζόν στην πλάτη της και ήταν ο λόγος που αρκετοί συνέχιζαν να παρακολουθούν, όχι μόνο γιατί η ίδια είναι καλή ηθοποιός, αλλά και γιατί είναι ο πιο ενδιαφέρον και καλά γραμμένος χαρακτήρας.
Στα της πρεμιέρας της δεύτερης σεζόν:
Οι δυναμικές αλλάζουν με τον κύριο Wilford να μπαίνει δυναμικά στο κάδρο και ο Sean Bean -ο άρχοντας- να δίνει άλλη βαρύτητα στο ρόλο και την σειρά, καθώς του ταιριάζει γάντι ο ρόλος του μυστήριου κακού που δεν ξέρουμε τι είναι ικανός να κάνει και γιατί η Melanie του έκλεψε το τραίνο.
Ας ξεκινήσουμε από τα κάπως πιο τεχνικά που όμως παίζουν ρόλο στο να καταλάβουμε τι και πως συμβαίνει με αυτά τα δύο τραίνα -χωρίς να είμαστε μηχανικοί φυσικά και με κάθε ενδεχόμενο λάθους-. Το τραίνο του Wilford, λοιπόν, η Big Alice έχει προσδεθεί στο Snowpiercer και μαθαίνουμε ότι είναι ένα αρκετά μικρότερο τραίνο με μόλις 40 βαγόνια και περίπου 200 άτομα μέσα. Το Snowpiercer, πλέον, ακόμα και αν κόψουν το σημείο σύνδεσης αποσυνδέοντας έστω το τελευταίο τους βαγόνι δεν θα μπορεί να ξεκινήσει την μηχανή του, καθώς αυτή είναι μια μηχανή συνεχούς κίνησης με την έννοια ότι παίρνει μπρος άπαξ και έπειτα φορτίζει και παίρνει ενέργεια από την συνεχή κίνησή της (σχεδόν μαγική μηχανή) μην μπορώντας, ωστόσο, να ξεκινήσει ποτέ ξανά από μόνη της αν ακινητοποιηθεί ο συρμός έστω και για μια φορά! Κάτι ακόμα που κάνει τους επιβάτες του Snowpiercer έρμαια στα χέρια του Wilford είναι και το γεγονός ότι το τραίνο τους δεν έχει καθόλου εφεδρική ενέργεια για να ζεσταθούν ή οτιδήποτε άλλο, οπότε κυριολεκτικά η ζωή τους εξαρτάται από την βούληση του Wilford. Το τραίνο Big Alice, από την άλλη, είναι μια πρωτότυπη μηχανή (prototype engine), η οποία, απ’ ο, τι καταλαβαίνουμε, σταματάει και ξεκινάει όποτε θέλει, μένει ακινητοποιημένο για μήνες διατηρώντας ίσως χαμηλή κατανάλωση ενέργειας και η μηχανή του τραίνου του βρίσκεται στο τελευταίο πίσω βαγόνι που είναι και τα δωμάτια του, σε αντίθεση με την μηχανή του Snowpiercer που βρίσκεται στο πρώτο πρώτο βαγόνι. Αυτή η σύνδεση που κόβει η Melanie στην αρχή φαίνεται να είναι αυτή που έδινε την δυνατότητα στην Big Alice να ελέγχει τους υπολογιστές, “τον εγκέφαλο”, του Snowpiercer που τώρα έχει ανακτηθεί και στο μέλλον λογικά θα φανεί χρήσιμο. Τα εκρηκτικά δε που τοποθέτησε σε μια κίνηση uno reverse card η Melanie εξασφάλισαν ότι ο Wilford δεν μπορεί από δω και στο εξής να λύσει την σύνδεση μεταξύ των δύο τραίνων αφαιρώντας του έτσι τουλάχιστον την δυνατότητα να τους απειλήσει ότι θα τους παρατήσει εκεί για έναν χρόνο να πεθάνουν από το κρύο και ότι θα επιστρέψει να πάρει το τραίνο του πίσω αφότου θα έχουν όλοι πεθάνει από το κρύο. Κάτι τελευταίο, εξαιρετικά σημαντικό για το τραίνο Big Alice είναι ότι η λειτουργία του φαίνεται πως ήταν επικουρική και επιβοηθητική ως τραίνο ανεφοδιασμού προς το Snowpiercer και δεν προοριζόταν για συντήρηση μεγάλου πληθυσμού, καθώς με 40 βαγόνια μονάχα είναι απίθανο να έχει τομέα παραγωγής αγροτικών προϊόντων, δεδομένου κιόλας ότι κάτι παίζει με τα φρούτα που ανταλλάσσουν οι επιβάτες του Snowpiercer παίρνοντας από αυτούς του Big Alice ναρκωτικά. Έχει, ωστόσο, (το Big Alice) ένα πλήρως εξοπλισμένο εργαστήριο με ένα ζευγάρι γιατρών, ερευνητών, επιστημόνων, οι οποίοι φαίνεται να διεξάγουν ναζιστικού τύπου πειράματα σε ανθρώπους για να προσαρμόσουν τον οργανισμό τους στο κρύο. Ποιος,λοιπόν, ήταν κατά τα αρχικά πλάνα ο σκοπός ύπαρξης του Big Alice; Υπήρχε λόγος που αυτό το εργαστήριο βρισκόταν εκεί και όχι πάνω στο Snowpiercer; Πως τρέφονται και συντηρούνται οι επιβάτες του έχοντας υπόψη το μικρό μέγεθος και την λίστα με πράγματα που ο Wilford απαιτεί από τους επιβάτες του Snowpiercer να του δώσουν;
Η δυναμική της σχέσης μεταξύ της Melanie και του Wilford και το παιχνίδι εξουσίας και επικράτησης ενός εκ των δύο είναι το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της 2ης σεζόν. Δεν ξέρουμε ακόμα όλο το εύρος της σχέσης τους, εάν ήταν παντρεμένοι ή εάν ο Wilford είναι ο πατέρας της κόρης της, Alexandria. Είναι, όμως, ξεκάθαρο ότι η Melanie ήταν κάποια στιγμή προστατευόμενη-μαθητευόμενη του και ότι ο Wilford την βοήθησε στη ζωή της να γίνει μηχανικός και να πετύχει όσα πέτυχε σε αυτό τον τομέα. Το μελανό σημείο της σχέσης τους και η ρήξη επήλθε όταν η Melanie -άγνωστο ακόμα το πως- του έκλεψε το τραίνο Snowpiercer και τον πέταξε στο Big Alice αποδεχόμενη το ενδεχόμενο αυτός και όσοι ήταν στο Big Alice να πεθάνουν. Προφανώς, για να προβεί σε όλα αυτά τον θεωρούσε ακατάλληλο και επικίνδυνο σαν άνθρωπο να ελέγχει το Snowpiercer. Βέβαια, η καινούργια παράμετρος που η Melanie δεν είχε υπολογίσει είναι η κόρη της, την οποία θεωρούσε νεκρή, ενώ, στην πραγματικότητα, τόσα χρόνια μεγαλώνει με τον Wilford, που βλέπει σαν μια πατρική φιγούρα -αν δεν είναι όντως πατέρας της- και του οποίου τις εντολές ακολουθεί. Η πορεία του χαρακτήρα της Alexandria θα έχει ενδιαφέρον στην συνέχεια, αν θα γίνει ένας νέος Wilford ή εάν η μητέρα της θα “την κερδίσει” και θα την κάνει να προδώσει τον Wilford. Το βάρος της ιστορίας αλλά και το ενδιαφέρον συγκεντρώνεται σε αυτό το τρίο χαρακτήρων Melanie,Wilford και Alexandria με ζητήματα, πλέον, πιο σημαντικά, όπως το πως θα προχωρήσει η ανθρωπότητα μπροστά, υπό την ηγεσία και το όραμα του Wilford ή της Melanie, εάν η γη θερμαίνεται ξανά, τι επιπτώσεις θα έχει αυτό στην βαθιά επιθυμία του Wilford να ελέγχει τα τελευταία απομεινάρια της ανθρωπότητας, εάν τα πειράματα του Wilford είναι απαραίτητα και αναγκαία για να επιβιώσουν στο εξής οι άνθρωποι και εάν αυτά είναι ηθικά ή όχι.
Στα του Snowpiercer:
Η αλήθεια είναι ότι δεν ενθουσιαστήκαμε και τόσο με τις εκεί διεξαγόμενες ιστορίες, καθώς ο χαρακτήρας του Andre είναι πέραν κάθε αμφιβολίας ο πιο κακογραμμένος και έχει μάλλον από τους πιο cringe διαλόγους της σειράς, ενώ, επαναλαμβάνεται σε κουραστικό σημείο και οι αποφάσεις του είναι είτε αψυχολόγητες είτε ηλίθιες (εισβολή στο τραίνο Big Alice;!). Θέλει να εγκαθιδρύσει δια της βίας ή της επανάστασης – αναλόγως την οπτική του καθενός – ένα δημοκρατικό καθεστώς λήψης αποφάσεων εντός του Snowpiercer θεωρώντας πως το πόπολο θα λαμβάνει αποφάσεις χωρίς φυσικά να έχουν ιδέα πως τρέχει, λειτουργεί και συνολικά συντηρείται το τραίνο. Βέβαια, προς το παρόν, όσο και να παπαγαλίζει τα περί δημοκρατίας, αυτός λαμβάνει τις αποφάσεις κατά κύριο λόγο μόνος του, ενώ έχει με τις αποφάσεις του γίνει υπαίτιος για αρκετούς θανάτους. Είναι εύκολο να κατηγορείς το όποιο κατεστημένο και, εν προκειμένω, τις ανώτερες κοινωνικά τάξεις και να ηθικολογείς όλη την ώρα, αλλά ας είμαστε και κάπου ειλικρινείς: χωρίς αυτούς και τα βρώμικα λεφτά τους το τραίνο δεν θα είχε φτιαχτεί για να επιβιβαστείς εσύ Andre με το έτσι θέλω και επιπλέον με πόρους τόσο περιορισμένους είναι τουλάχιστον ηλίθιο να απαιτείς αναπαραγωγικά δικαιώματα για όλους στο τραίνο. Κοίτα λιγάκι έξω το δυστοπικό περιβάλλον! Ίσως, αντιληφθεί κάποια στιγμή ότι κάθε κοινωνία ανθρώπων ή ζώων έχει πάντα μια ιεραρχία για να λειτουργήσει και δεν υφίσταται αταξική κοινωνία πουθενά, πάντα τις αποφάσεις τις καθοδηγούν είτε οι πλούσιοι, είτε οι ισχυροί (σωματικά), είτε οι ειδήμονες-επιστήμονες, είτε η πλειοψηφία κλπ. Ακόμα, δηλαδή, και δημοκρατία να εγκαθιδρύσει εντός του τραίνου, κάποια ομάδα θα αναδυθεί που θα ορίζει και θα καθοδηγεί τις αποφάσεις. Μπορεί,πλέον, σαν χαρακτήρας να μην έχει κάτι άλλο να προσθέσει στην πλοκή και έτσι ακόμα και εάν ο χαρακτήρας του πέθαινε η πλοκή δεν θα είχε θέμα να προχωρήσει.
Ο ηθοποιός Daveed Diggs που υποδύεται τον Andre ίσως να μην ήταν ο καλύτερος για αυτόν τον ρόλο γιατί δυστυχώς περνάει αδιάφορος επειδή παραείναι κουλ (;) και χίπικο το παίξιμό του. Το γεγονός και μόνο ότι οι περισσότεροι στηρίζουν την Melanie που έχει συμπεριφερθεί αυταρχικά και έχει προβεί σε αμφιβόλου ηθικής πράξεις ίσως, τελικά, οφείλεται στους ηθοποιούς και όχι μόνο στο σενάριο. Είναι πιο περίπλοκος και ταυτόχρονα πιο ανθρώπινος χαρακτήρας η Melanie ή η Jennifer Connelly δίνει άλλη βαρύτητα στο χαρακτήρα; Κάνει τουλάχιστον λάθη και τα παραδέχεται, ενώ, ο Andre προβάλει σε όλα ως ο ηθικότερος και αυτός που έχει το δίκιο με το μέρος του (το οποίο προσπαθεί δια της βίας να επιβάλει).
*Η εικόνα και η κινηματογράφηση εξωτερικών χώρων ήταν πολύ καλύτερη από την 1η σεζόν.
