Review | Ξεκίνησε η σειρά του LOTR: The Rings of Power

Η σειρά του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών που μας υποσχέθηκε πριν χρόνια ο Τζεφ ο Μπέζος έγινε πραγματικότητα και έχουμε ήδη από την πρεμιέρα της τα πρώτα δύο επεισόδια. Η μετάδοση διπλού επεισοδίου ήταν η “έκπληξη” που μας επιφύλασσε το Amazon Prime, αν και, για να είμαστε ειλικρινείς, ο πραγματικός λόγος της διπλής μετάδοσης ήταν το πολύ αδύναμο πρώτο επεισόδιο της σειράς και η αναμενόμενη γκρίνια που θα γιγαντωνόταν μέσα στην εβδομάδα, μέχρι να κυκλοφορήσει το δεύτερο επεισόδιο.

Οι δημιουργοί της σειράς με μία φτωχή αναφορά στα γεγονότα της πρώτης εποχής και στην ήττα του Morgoth, μας παρουσίασαν το Sauron, ως έναν βάναυσο και δόλιο μάγο κάτω από τις διαταγές του οποίου οι Ορκ του Morgoth πολλαπλασιάστηκαν “σε μεγαλύτερους αριθμούς” σε όλες τις γωνιές της Μέσης Γη. Και μετά, ο Σάουρον απλά εξαφανίστηκε, το ίδιο και οι Ορκ που βρισκόντουσαν υπό τις διαταγές του και το κακό ξεχάστηκε. Η παράλογη αυτή υπέρβαση των γεγονότων και της πλοκής συμπληρ΄ώνεται με ανούσιους καθ’όλη τη διάρκεια του πρώτου επεισοδίου διαλόγους, οι οποίοι σε καμία περίπτωση δεν κατάφεραν να συμπληρώσουν τα χαμένα κομμάτια του παζλ. Πώς εξαφανίστηκε και ξεχάστηκε ο Sauron, όταν τελικά ο ίδιος κυνήγησε και σκότωσε τον κυνηγό του, τον αδελφό της Galadriel; Σημάδεψε δε το σώμα του με το έμβλημα του, το οποίο για κάποιο ανεξήγητο λόγο παρουσιάζεται ως κάτι που δεν μπορεί να ερμηνευθεί, ως μυστήριο. Μα, είναι απλά το έμβλημα του!

Οι θεατές θα πρέπει από μόνοι μας να δεχτούμε ότι ο Sauron επέλεξε να κρυφτεί και το γεγονός ότι κανείς δεν μπορούσε για αιώνες να τον βρει είχε ως αποτέλεσμα να ξεχαστεί και να θεωρηθεί άνευ ετέρου ότι το Κακό χάθηκε ή ακόμα και ηττήθηκε. Εν τέλει, ως αφετερία της πλοκής θα πρέπει να θεωρηθεί η αδικαιολογήτως από την ίδια τη σειρά κατάσταση όπου ο εφησυχασμός αυτών που δεν έπρεπε να εφησυχαστούν (And some things that should not have been forgotten were lost· Galadriel in The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring), θα δώσει την ευκαιρία στον Sauron να κάνει τις πρώτες του κινήσεις.

Κατά τα άλλα η ιστορία φαίνεται ότι θα εκτυλιχθεί ταυτόχρονα σε διάφορα σημεία της Μέσης Γης και πέραν των ξωτικών και κάποιων ανθρώπων απογόνων υπηρετών του Morgoth που βλέπουμε στο πρώτο επεισόδιο, οι δημιουργοί θέλησαν να εισάγουν στην πλοκή της σειράς τους Τριχοπόδαρους (Harfoot), άλλως τα Hobbit, τα οποία φαίνεται ότι λόγω πνευματικών δικαιωμάτων δεν θα αναφερθούν πότε στη σειρά ως Hobbit. Ο χρόνος δε που αφιερώνεται στους Τριχοπόδαρους στο πρώτο επεισόδιο κυλάει βασανιστικά αργά, αλλά όπως είχε πει “μία άλλη Galadriel”: “Even the smallest person can change the course of the future“. (Το τι ρόλο και εάν παίζουν κάποιο ρόλο τα Hobbit στα γεγονότα της δεύτερης εποχής είναι άλλη κουβέντα. Τουλάχιστον τοποθετούνται ορθά στη Rhovanion πριν τη μετέπειτα δημιουργία του βασιλείου της Angmar που τα ανάγκασε να μεταναστεύσουν προς το Bree και το Shire).

Κεντρική ηρωίδα της σειράς, καταλάβαμε όλοι ότι θα είναι η Galadriel. Η πεισματάρα και αφοσιωμένη στο καθήκον δεινή πολεμίστρια ξωτικό, που έχει βάλει στόχο της ζωής της να βρεί και να εξολοθρεύσει μία και καλή τον Galadriel. Μία άλλη Galadriel, στα χρόνια της άγριας “νιότης”της και πριν γίνει φύλακας της Nenya, του δαχτυλιδιού του νερού. Θα δούμε πως θα πάει αυτό. Ελπίζουμε, τουλάχιστον, οι διάλογοι που της επιφυλάσσουν οι δημιουργοί της σειράς στα επόμενα επεισόδια να έχουν λίγο περισσότερο νόημα και ενδιαφέρον.

Υπομένοντας να τελειώσει το πρώτο επεισόδιο, το οποίο δεν είχε τίποτα που θα μπορούσε να κρατήσει ζωηρό το ενδιαφέρον του θεατή, προχωρήσαμε γρήγορα γρήγορα στο δεύτερο το επεισόδιο, το οποίο ήταν σαφώς καλύτερο από κάθε άποψη.

Το μυστήριο του έκπτωτου άνδρα: Η ανιαρή στο πρώτο επεισόδιο ιστορία των Τριχοπόδαρων αποκτά ενδιαφέρον όταν η μικρή Elanor Brandyfoot πέφτει στον φλεγόμενο λάκο που δεν καίει για να δει αν είναι ζωντανός ο γίγαντας που έπεσε από τον ουρανό. Σε αυτό το σημείο οι δημιουργοί της σείρας μας δίνουν πραγματικά κάτι για να ξυπνήσει το ενδιαφέρον μας και έδαφος για πάμπολλες θεωρίες (επιτέλους!). Ταυτόχρονα αναλαμβάνουν οι ίδιοι μια μεγάλη πρόκληση, να μας αποκαλύψουν, δηλαδή, την ταυτότητα του μυστηριώδους άντρα σεβόμενοι το lore. Πολλά από τα στοιχεία μαρτυρούν πως πρόκειται για τον Gandalf, αλλά ο χρόνος και ο τόπος μας αποτρέπουν από το να πούμε πως είναι πράγματι αυτός. Εξάλλου, κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ προφανές και ελπίζουμε η σειρά να μην αρκεστεί σε κοινοτυπίες και σε δήθεν fanservice προσεγγίσεις. Βέβαια, το ποιους fans θα θελήσει πραγματικά να ικανοποίησει η σειρά είναι κάτι που διακυβέβεται και τα σημάδια δεν είναι ελπιδοφόρα. [Αν θέλετε συκεντρωμένες τις πιο εμπεριστατωμένες θεωρίες, μπορείτε να πατήσετε εδώ. Οι τελείως outsider προσεγγίσεις περί Glorfindel, που αυτοαναρείται, και περί Tom Bobandil, ωστόσο, ήταν κατά την άποψη του γράφοντος και οι καλύτερες].

Η εισαγωγή στο βασίλειο των Νάνων επίσης κεντρίζει το ενδιαφέρον και είναι ίσως τα πιο ευχάριστα λεπτά του δεύτερου επεισοδίου. Οι πιο αν΄άλαφροι διάλογοι, χωρίς, όμως, φαιδρότητες, ξεκουράζουν από τα βαριά λόγια των ξωτικών, τα οποία αδυνατούν στερούνται νοήματος και βάθους. Η ιδιοσυγκρασία των νάνων αποδίδεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και σε σχέση με το πρωτότυπο υλικό, αλλά και σε σχέση με ο, τι έχουμε δει μέχρι στιγμής στο Hobbit, ενώ, φαίνεται να έχουν στην κατοχή τους κάτι που θα απασχολήσει την εξέλιξη της πλοκής. Της εισαγωγής των νάνων δε προηγείται μία άκρως ενδιαφέρουσα αναφορά σε ο, τι αφορά τα Silmarils, η οποία έλειπε στο πρώτο επεισόδιο, που αφήνει έδαφος για πολλές σκέψεις. Θα τις αφησούμε, όμως, στην άκρη, διότι θα ήταν ακραίο οι νάνοι να έχουν στην κατοχή τους ένα από τα χαμένα Silmarils και θα κρατήσουμε, όμως, την ελπίδα ότι με παραπλήσιες αναφορές θα χτιστεί σιγά σιγά το lore και θα δωθούν ίσως απαντήσεις σε βασικά ερωτήματα που αφορούν στην εξέλιξη της πλοκής, με βασικότερο το πως ανεγέρθηκε και στη συνέχεια εξαφανίστηκε ο ΄Sauron.

Τέλος, το δεύτερο επεισόδιο δίνει όπως φαίνεται το σύνθημα να εκκινήσει η πλοκή και να μπούμε σιγά, πολύ σιγά, στα γεγονότα που θα μας απασχολήσουν. Βασικό και κύριο η κατασκευή των δαχτυλιδιών της δύναμης που βλέπουμε να παίρνει μπρος με τον Celebrimbor. Δε΄ύτερον, οι σκιές που άρχισαν να κινούνται στην ανατολή. Τίποτα, όμως, από τα δύο δεν προσεγγίζεται ξεκάθαρα και ειδικά η κατασκευή των δαχτυλιδιών. Βασικά δεν ξέρουμε ακόμα εάν θα κατασκευαστούν δαχτυλίδια. Βλέπουμε μόνο να εκδηλώνεται η προσωπική φιλοδοξία του Celebrimbor να φτιάξει κάτι που θα φτάσει ή ακόμα και θα ξεπεράσει τα Silmarils. Από τη φιλοδοξία ενός τεχνίτη ξεκινάνε όλα τελικά; Ο Υψηλός Βασιλέας των Ξωτικών τι ρόλο έχει σε αυτό; Υπάρχει κάποιος βαθύτερος λόγος; Δεν ξέρουμε ακόμα. Ο προβληματισμός αυτός δεν τίθεται πρωτίστως από την άποψη του να μείνουν πιστοί οι δημιουργοί στο πρωτότυπο υλικό, αλλά στο να μπορούν να δένουν μεταξύ τους και να έχουν νόημα κίνητρα, επιλογές και αποφάσεις, προβληματισμοί και γεγονότα και να μην παρατίθενται σαν αδέσποτες πληροφορίες. Και σε δεύτερο επίπεδο, φυσικά, όλα αυτά να καταλήγουν σε μία δημιουργία που δε θα παραβλέπει ότι βασίζεται στο έργο κάποιου που έχει ρίξει πολύ κόπο και μεράκι.

Η Galadriel; Η Galadriel ακόμα θαλασσοπνίγεται. Στο επόμενο επεισόδιο περιμένουμε είτε να δούμε μια πραγματική ώθηση στα γεγονότα, είτε να μπαίνει μία πραγματικά στέρεα βάση σε κάποιο από τα κομμάτια της ιστορία που έχουμε ήδη δει, πριν προχωρήσουμε σε μία περαιτέρω διεύρυνση του κόσμου της Μέσης Γης, που σίγουρα αναμένουμε να λάβει χώρα. Το δεύτερο επεισόδιο, σε αντίθεση με το πρώτο, μας άφησε αρκετές προσδοκίες, αλλά ένα ακόμα τέτοιου τύπου επεισόδιο θα κουράσει, αναλογιζόμενοι ότι προηγήθηκε η αποτυχημένη εισαγωγή του πρώτου επεισοδίου.