Με μία μικρή καθυστέρηση, ήρθε η ώρα για το Good Omens, την τηλεοπτική μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου των Neil Gaiman και Terry Prachett (Good Omens, 1990). Πρόκειται για μία σειρά έξι επεισοδίων – άγνωστο ακόμα το αν θα υπάρξει δεύτερη σεζόν – το (τηλεοπτικό) σενάριο της οποίας υπογράφει ο ένας εκ των δύο συγγραφέων, ο Neil Gaiman, σε σκηνοθεσία του Douglas Mackinnon (Knightfall, Sherlock, Doctor Who) και με ένα εξαιρετικό κάστ που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τους David Tennant (Doctor Who, Broadchurch, Jessica Jones) , Michael Sheen (Masters of Sex, The Queen, Midnight in Paris), Michael McKean (Better Call Saul), Miranda Richardson (Sleepy Hollow, Harry Potter), Jack Whitehall, Adria Arjona (True Detective, Pacific Rim: Uprising) και τη φωνή της Frances McDormand (Fargo, Three Billboards Outside Ebbing, Missouri).
Δύο όντα που έχουν δημιουργηθεί “καταδικασμένα” να είναι εχθροί, ο δαίμονας Crowley (David Tennant) και ο άγγελος Aziraphale (Michael Sheen), παρακολουθούν από την Ανατολική Πύλη του Κήπου της Εδέμ ελαφρώς προβληματισμένοι τον Αδάμ και την Εύα να εγκαταλείπουν τον Κήπο. Ο πρώτος είναι αυτός που έβαλε την Εύα στον πειρασμό να δοκιμάσει τον απαγορευμένο καρπό και ο δεύτερος αυτός που εξόπλισε του πρωτόπλαστους με τη φλεγόμενη σπάθα του, προκειμένου να επιβιώσουν έξω από τον Κήπο. Αμφότεροι διερωτώμενοι εάν έπραξαν σωστά, θέτουν τη στιγμή εκείνη την απαρχή της “φιλίας” τους.
Οι δυο τους ακολουθούν παράλληλες διαδρομές, οι οποίες, συνήθως, τέμνονται στα κομβικότερα γεγονότα της ανθρώπινης ιστορίας ή σε κάποιο φιλικό γεύμα. Ζώντας για πάνω από έξι χιλιάδες χρόνια στη Γη, την έχουν συνηθίσει και έχουν σχεδόν εξανθρωπιστεί, με αποτέλεσμα να εκλαμβάνουν ως εξαιρετικά ενοχλητική την προδιαγεγραμμένη καταστροφή της με την επέλευση του Αρμαγεδδώνα που τόσο πολύ επιθυμούν τα αφεντικά και των δυο τους. Στη βάση της κυνικής σκοπιάς που διατρέχει το έργο των Gaiman και Prachett θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι έχουν σχεδόν ιδρυματοποιηθεί, άσχετα από το γεγονός ότι φαίνονται να κινητοποιούνται για να σώσουν τη Γη εξαιτίας της πίστης τους στο ανθρώπινο είδος.
Η διαδρομή για τον Αρμαγεδδώνα, τη βιβλικών διαστάστεων σύγκρουση, δηλαδή, μεταξύ των δύο αντικρουόμενων δυνάμεων που διαφεντεύουν τον κόσμο – καλού VS κακού, δαιμόνων VS αγγέλων, παραδείσου VS κόλασης – είναι το κέντρο της πλοκής της σειράς. Τα δύο στρατόπεδα (δια)πλέκουν το νήμα των γεγονότων που θα οδηγήσουν σε αυτή: έλευση του Αντίχριστου στη Γη, το κάλεσμα των Τεσσάρων Καβαλάρηδων της Αποκάλυψης και όλα τα σχετικά. Οι Crowley και Aziraphale βρίσκονται με έναν βρετανικά ξεκαρδιστικό τρόπο στη δίνη αυτών των γεγονότων και προσπαθούν να αποτρέψουν την επικείμενη καταστροφή, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από τα αφεντικά τους.
Μέσα από τους δύο πρωταγωνιστές, οι δημιουργοί αμφισβητούν κατ’ αρχάς και εμφανώς το δογματικό χριστιανικό διαχωρισμό μεταξύ καλού και κακού. Οι παραδοχές των δυο τους στους μεταξύ τους διαλόγους ότι εκ φύσεως υπηρετούν το ένα από τα δύο παραπάνω και δεν μπορούν να ξεφύγουν από αυτά, καταρρίπτονται την ίδια στιγμή, όταν συναποφίζουν να κινηθούν αμφότεροι σε μια γκρίζα περιοχή, αρκεί να μην το μάθουν οι από πάνω και να μην μπλέξουν με τη γραφειοκρατία.
Φυσικά, ο Παράδεισος και η Κόλαση αποτυπώνονται στη σειρά ως δύο ανταγωνιστικοί οργανισμοί, βαθύτατα γραφειοκρατικοί αμφότεροι, με τον μεν πρώτο, φυσικά, τυπικό στη διαδικασίες, αφού ως “καλός” δεν μπορεί να κάνει και αλλιώς, και το δε δεύτερο ως μπάχαλο, που, όμως, εν τέλει, λειτουργεί, γιατί ως κακός πρέπει να είναι μπάχαλο, αλλά όχι και να μη λειτουργεί καθόλου, διότι κάτι τέτοιο αντίκειται στο Μεγάλο Σχέδιο του Θεού (Great Plan). Το οποίο Μεγάλο Σχέδιο, σύμφωνα με αυτούς τους δύο οργανισμούς, είναι η τελική σύγκρουσή τους, ώστε να αναδειχθεί ο ισχυρότερος. Αλλά πως μπορούν να είναι σίγουροι ότι αυτό είναι πράγματι το Μεγάλο Σχέδιο του Θεού, όταν το Σχέδιο του Θεού είναι άφατο (Ineffable Plan), δεν μπορεί, δηλαδή, να γίνει αντιληπτό και να περιγραφεί με λέξεις; Μήπως είναι άλλο το Μεγαλό Σχέδιο και άλλο το Άφατο Σχέδιο;
Με μία αγνωστικιστική προσέγγιση, επομένως, που απαντάται στην αρχή και στο τέλος της σειράς, σε ένα κυκλικό σχήμα θα έλεγε κανείς, καυτηριάζεται η χριστιανική πεποίθηση ότι ο Θεός έχει ένα σχέδιο για όλους μας, δεδομένου ότι αυτό που σου μένει στο τέλος είναι η απορία εάν ο Θεός έχει πράγματι κάποιο σχέδιο γενικά και η πεποίθηση ότι δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για αυτό. Συνακόλουθη της αγνωστικιστικής αυτής προσέγγισης είναι η τοποθέτηση του Θεού στη σειρά ως αφηγητή, για την ακρίβεια ως αφηγήτριας (Frances McDormand), δίχως, δηλαδή, να ξεκαθαρίζει τα του Σχεδίου ή να παρεμβαίνει.
Ωστόσο, για όλες τις παραμέτρους με τις οποίες η ιστορία του Aziraphale και του Crowley διαδραματίζεται στη Βιβλική αποκάλυψη, υπάρχει μία πολύ σημαντική παράμετρος που διαφέρει από την ιστορία του Θεού. Δηλαδή, ότι ο Θεός δεν είναι εκεί.
Reel Word Theology, Good Omens‘ Ineffable Apocalypse , εν είδει αντιλόγου.
Η μάγισσα, η συνταξιούχα ιερόδουλη-μέντιουμ, ο κυνηγός μαγισσών και ο εκπαιδευόμενος κυνηγός-“κομπιουτεράκιας”
Στην προσπάθεια των δύο υπερφυσικών όντων να αποτρέψουν τον επικείμενο Αρμαγεδδώνα εμπλέκεται η παραπάνω τελείως ετερόκλητη ομάδα. Πριν συναντηθούν όλοι μαζί στο πεδίο της επικείμενης μάχης, ο καθένας τους κουβαλάει τη δική του ιστορία (και σταυρό) που έρχεται και δένει απολαυστικά στον αέναο διάλογο και στα σχέδια των Crowley και Aziraphale: Η μάγισσα (Adria Arjona), ακολουθώντας πιστά τις προφητείες της προγόνου της, The Nice and Accurate Prophecies of Agnes Nutter, προσπαθεί να εκπληρώσει το πεπρωμένο της, ο κυνηγός (Michael McKean) να διατηρήσει την κληρονομιά των κυνηγών μαγισσών και να βγάλει τα προς το ζην, ο εκπαιδευόμενος κυνηγός (Jack Whitehall) να βρει την κλίση του και να ξεφύγει από το πατρικό του και η συνταξιούχα ιερόδουλη (Miranda Richardson) να βρει συντροφιά για να περάσει τα γηρατειά της με τις οικονομίες χρόνων.
Ο Αντίχριστος
Φυσικά, από την Αποκάλυψη δεν θα μπορούσε να λείπει ο Αντίχριστος (Sam Taylor Buck). Εν προκειμένω, και εξαιτίας ενός λάθος του Crowley, ο Αντίχριστος καταλήγει να μεγαλώνει με μία μικροαστική οικογένεια σε ένα χωριό της Αγγλίας. Λίγο πριν ανακαλύψει τις δυνάμεις του δεν είναι παρά ένας έφηβος του οποίου η κύριες έγνοιες περιορίζονται στο να του επιστρέψουν οι γονείς του να πάρει σκύλο και να βρίσκει ευφάνταστα παιχνίδια για να παίζει με τους φίλους του.
Κατά τη στιγμή δε που ανακαλύπτει τις δυνάμεις, βρίσκεται σε ένα συνονθύλευμα ανησυχιών, επηρεασμένος από περιοδικά που έχουν περάσει λίγο έως πολύ από τα εφηβικά χέρια αρκετών εξ ημών, που επεκτείνονται από το παράνομο κυνήγι φαλαινών μέχρι τις υπόγειες στοές των Θηβετιανών, με ο, τι αυτό συνέπαγεται, αν αναλογιστεί κανείς, ότι μπορεί να επηρεάσει την πραγματικότητα γύρω του.
Συμπέρασμα
Η σειρά σου αφήνει την εντύπωση πως πρόκεται για έναν ζωηρό διάλογο μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών με αρκετό χιούμορ και αρκετούς υπαρξιακούς προβληματισμούς. Η τοποθέτησή της σε ένα βιβλικό σκηνικό της δίνει μία ακόμα εντονότερη ζωντάνια, με την πλοκή γύρω από την επέλευση του Αρμαγεδδώνα να κουμπώνει ευχάριστα στο διάλογο αυτό. Πρόκειται για μία ευφάνταστη σάτιρα, που, μολονότι κινείται σε ένα πολυπαιγμένο κόνσεπτ – αυτό της Αποκάλυψης, ξεχωρίζει, γεγονός που οφείλεται πρωτίστως στους δημιουργούς της, αλλά και στο εξαίρετο καστ.
Fun Facts & Easter Eggs
Θυμάστε που έχουμε συναντήσει ξανά μαζί τους David Tennant και Miranda Richardson; Ήταν στη σκηνή της δίκης του Igor Karkaroff, Θαναταφάγου, κατά την οποία ο τελευταίος, προκειμένου να πέσει στα μαλακά, αποκαλύπτει την προσχώρηση στις τάξεις των Θανατοφάγων του Bartemius Crouch Jr (David Tennant), υιού του διευθύνοντος τη δίκη. Η έκπληξη όλων αποτυπώνεται στην έκπληξη της νεαρής τότε δημοσιογράφου Rita Skeeter (Miranda Richardson). Η επίμαχη σκηνή, φυσικά, από το Harry Potter and The Goblet Of Fire.
Το αμάξι του Crowley: Πρόκειται για μία vintage μαύρη Bentley, το αυθεντικό αμάξι του James Bond. Η δε πινακίδα του αμαξιού φέρει σε αναγραμματισμό τη λέξη curtain, η οποία απαντάται με τον ίδιο τρόπο στην επιγραφή του μαυσωλείου στη σκηνή Suicidal Leaves στην ταινία των Monty Pythons Meaning of Life.
Ο εξορκισμός: Σε μία σκηνή, ο Shadwell, ο κυνηγός μαγισσών, αποπειράται να εξορκίσει τον Aziraphale με ένα κουδούνι, ένα βιβλίο και ένα κερί. Το τελετουργικό αυτό, ωστόσο, δεν συναντάται στο τελετουργικό του εξορκισμού, αλλά αποδίδεται στην επιβολή της ποινής του αφορισμού από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία (bell, book, and candle).
“That rather went down like a lead balloon”: Στο πρώτο επεισόδιο της σειράς, η πρώτη κουβέντα του Crowley προς τον Aziraphale για τη “φυγή” των πρωτόπλαστων είναι η παραπάνω φράση, η οποία χρησιμοποιείται για μια παταγώδη αποτυχία. Η συγκεκριμένη φράση, ωστόσο, αποτέλεσε την πηγή έμπνευσης του ονόματος των Led Zeppelin: Όταν ζητήθηκε από τον Keith Moon να προσχωρήσει στην μπάντα των Robert Plant και Jimmy Page σχολιάσε το εγχείρημα με τη συγκεκριμένη φράση, φράση την οποία οι τελευταίοι παρέφρασαν σε Led Zeppelin με το αποτέλεσμα του εγχειρήματος να είναι γνωστό σε όλους.
Για το τέλος, ένας αναπόφευκτος συνειρμός: Στο τρίτο επεισόδιο της σειράς παρακαλουθούμε μία αναδρομή σε κάποιες σημαντικές ιστορικές στιγμές της ανθρωπότητας, στις οποίες “τυχαίνει” να συναντιούνται οι δύο πρωταγωνιστές. Μία από αυτές είναι η σταύρωση του Ιησού, την οποία παρακολουθούν και σχολιάζουν. Μία αντίστοιχη σκηνή είχαμε παρακολουθήσει στο Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος, με το Μένιππο τον Κυνικό Φιλόσοφο, με πολύ εντονότερα κωμικά στοιχεία φυσικά. Επιπλέον, το όλο κόνσεπτ του Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος, το ύφος και η τοποθέτηση του τρίου Μένιππος-Ερμής-Χάροντας στο σήμερα, κατόπιν παράλληλων διαδρομών ανά τους αιώνες, φαίνεται να αντλεί στοιχεία από το έργο των Gaiman και Pratchet.
Μπορείτε να βρείτε περισσότερα Easter Eggs για τη σειρά εδώ: THE NICE AND ACCURATE GUIDE TO GOOD OMENS: ARMAGEDDON FROM A TO Z
Πολύ λίγα λόγια για τους δημιουργούς
O Terry Prachett είναι γνωστός κυρίως για τα βιβλία φαντασίας που έχει γράψει και αφορούν τον Discworld, ο οποίος αποτελείται από έναν μεγάλο δίσκο (πλήρης με την άκρη του κόσμου και τον επακόλουθο καταρράκτη) που στηρίζεται στις πλάτες τεσσάρων τεράστιων ελεφάντων που με τη σειρά τους στέκονται στην πλάτη μιας τεράστιας χελώνας, που ονομάζεται Great A’Tuin ( παρόμοιο με το Chukwa ή το Akupara από την ινδουιστική μυθολογία) καθώς κολυμπά αργά στο διάστημα. Ο δίσκος έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τη μαγεία και, ενώ ο Pratchett του έχει δώσει ορισμένες ομοιότητες με τον πλανήτη Γη, έχει επίσης δημιουργήσει το δικό του σύστημα φυσικής για αυτό.
Μεταξύ των πιο γνωστών έργων του Neil Gaiman συγκαταλέγονται το American Gods και το Sandman, για το οποίο μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες εδώ: The Sandman , νέα σειρά του Netflix ή απαρχή ενός νέου τηλεοπτικού σύμπαντος;
Όπως αποκάλυψε ο Νιλ Γκέιμαν μιλώντας στο περιοδικό GQ, οι δύο συγγραφείς είχαν κάνει μια συμφωνία: οτιδήποτε γύρω από το Good Omens θα έπρεπε να το συμφωνήσουν από κοινού. Όταν όμως ο Τέρι Πράτσετ αντιλήφθηκε πως δεν του έμενε πολύς χρόνος ζωής, ζήτησε από τον Γκέιμαν να αναλάβει δράση ώστε να γίνει η τηλεοπτική μεταφορά πριν από τον θάνατό του. Αλλά σύντομα έπεσε σε κώμα και τελικά απεβίωσε. Έτσι, ο Γκέιμαν ανέλαβε να γράψει το σενάριο της σειράς, ώστε να ικανοποιήσει έστω και μετά θάνατον την τελευταία επιθυμία του Πράτσετ.
Πηγή: Η τελευταία επιθυμία του Τέρι Πράτσετ έγινε πραγματικότητα
