Η βρετανική εισβολή των Άγγλων ηθοποιών και γενικότερα των ηθοποιών από το Ηνωμένο Βασιλείο, για να είμαστε και politically correct, είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός καθώς έχουν κυριαρχήσει τα τελευταία χρόνια στο Χόλυγουντ, τόσο στη μεγάλη όσο και στη «μικρή» (που δεν είναι πλέον καθόλου μικρή) οθόνη ερμηνεύοντας πρωταγωνιστικούς ρόλους σε μπλοκμπάστερς, παίρνοντας Όσκαρ και παραμερίζοντας τους Αμερικάνους ηθοποιούς από μεγάλες παραγωγές.
Η Προφορά
Είναι γνωστό πως η εκπαίδευση των Άγγλων ηθοποιών περιλαμβάνει εκτενή εξάσκηση σε διάφορες προφορές και στη χρήση της φωνής τους, κυρίως για το θέατρο, όπως και εξάσκηση στο τραγούδι. Φυσικά, αξίζει να σημειώσουμε ότι η αγγλική προφορά έχει συνδεθεί με έναν αριστοκρατικό αέρα στις ταινίες και συνιστούσε μια ένδειξη της κοινωνικής τάξης κάποιου, εφόσον κατά πλειοψηφία την χρησιμοποιούσαν σε ρόλους που αφορούσαν αποικιοκράτες και συνεπώς τους υποδύονταν Άγγλοι ηθοποιοί, μιας και οι Αμερικάνοι είναι σχεδόν απίθανο να μπορέσουν να παραστήσουν την αγγλική προφορά σε τόσο καλό βαθμό πειστικότητας. Αλλά και σε πολλές ταινίες φαντασίας ή εποχής η αγγλική προφορά πάλι προτιμάται .Ενδεικτικά, ας αναφέρουμε ότι τον Idris Elba στην σειρά The Wire, ο οποίος είχε τόσο καλή αμερικάνικη προφορά που προκάλεσε την έκπληξη των παραγωγών μετά το κάστινγκ μόλις ανακάλυψαν ότι είναι Βρετανός. Στο ίδιο μήκος κύματος και οι Hugh Larie στη σειρά House και Damian Lewis στη σειρά Homeland.
Επίσης, ο Gary Oldman, ο οποίος έλαβε φέτος, αργοπορημένα, το Όσκαρ που χρόνια του άξιζε, επιτέλους! έχει ερμηνεύσει στην ταινία Bad Romance (σενάριο Ταραντίνο) τον ρόλο του Drexl Spivey με απίστευτη αμερικάνικη προφορά σε σύγκριση κυρίως με την δική του πραγματική «βαριά» λονδρέζικη προφορά. Ο συνυποψήφιος του, Daniel Day Lewis, έτερος Άγγλος ηθοποιός, επίσης άψογος στις ερμηνείες αμερικάνικων ρόλων και δη σημαντικών προσωπικοτήτων όπως ο πρόεδρος των ΗΠΑ Λίνκολν.
Επιπλέον προσόντα
Οι Άγγλοι ηθοποιοί έχουν ακόμα στο πλαίσιο της εκπαίδευσης που λαμβάνουν για να γίνουν ηθοποιοί την ευκαιρία να αναπτύξουν κι άλλα ταλέντα. Για παράδειγμα ο Hugh Larie, ο οποίος έγινε γνωστός από την τηλεοπτική σειρά House ερμηνεύοντας τον ρόλο ενός εκκεντρικού και κυνικού γιατρού αποσπώντας αρκετά βραβεία για την ερμηνεία του, μπορεί να παίξει πιάνο ένεκα της εκπαίδευσης που έλαβε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Κάτι που οι παραγωγοί ενσωμάτωσαν στο ρόλο δίνοντας στο ρόλο άλλη δυναμική και βαρύτητα, βάζοντας ένα ακόμα επίπεδο στον φαινομενικά κυνικό και εγωιστικό χαρακτήρα του γιατρού.
Εκπαίδευση για θέατρο
Ακόμα, είναι γνωστό πως οι Βρετανοί ηθοποιοί δεν εγκαταλείπουν ποτέ το θέατρο και το θεωρούν ίσα ίσα τιμή τους να συμμετάσχουν σε θεατρικές παραστάσεις, ενώ κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει με τους Αμερικάνους ηθοποιούς. Εδώ ας θυμηθούμε μια σκηνή από την ταινία Birdman, όπου ο Keaton έχει μια θερμή συζήτηση με την κριτικό Tabitha, υποδυόμενη από τη Σκωτσέζα Lindsay Duncan. 
Ο Keaton ήλπιζε σε μια θετική κριτική για το θεατρικό του έργο για να λάβει την απάντηση της Tabitha πως σκοπεύει να καταστρέψει με την κριτική της το έργο του, διότι μισεί όσα αυτός αντιπροσωπεύει, δηλαδή τους εγωιστές κακομαθημένους ανεκπαίδευτους ηθοποιούς, οι οποίοι λαμβάνουν βραβεία για ταινίες με καρτούν και πορνογραφία μετρώντας την αξία τους σε σαββατοκύριακα (εισπρακτικά) και στο τέλος του αναφέρει πως δεν είναι ηθοποιός, αλλά απλά celebrity.
That‘s true; I haven‘t read a word of it or even seen the preview. But after the opening tomorrow I’m gonna turn in the worst review anyone has ever read and I’m gonna close your play. Would you like to know why? Because I hate you and everyone you represent. Entitled, selfish, spoiled children. Blissfully untrained, unversed and unprepared to even attempt real art. Handing each other awards for cartoons and pornography. Measuring your worth in weekends? Well this is the theater and you don’t get to come in here and pretend you can write, direct and act in your own propaganda piece without coming through me first. So break a leg.
Διαφορά νοοτροπίας
Οι Βρετανοί ηθοποιοί όταν αποφασίζουν να γίνουν ηθοποιοί γνωρίζουν πόσο δύσκολο είναι και πόση δουλειά χρειάζεται. Κι από ότι φαίνεται δεν ακολουθούν αυτόν τον δρόμο με στόχο να γίνουν σταρ, όπως συμβαίνει στην Αμερική, συνεπώς η νοοτροπία που τους διακατέχει είναι πολύ διαφορετική: δεν ψάχνουν για ευκαιριακές δουλειές, δεν γίνονται πρώτα μοντέλα, ούτε περιμένουν να μάθουν υποκριτική δια της εμπειρίας όπως έχει συμβεί με πολλούς Αμερικάνους ηθοποιούς, οι οποίοι δεν μπορούν να υποδυθούν την ποικιλία ρόλων που μπορούν οι Βρετανοί. Ενδεικτικό της εκτίμησης που χαίρει η δουλειά του ηθοποιού στο Ηνωμένο βασίλειο είναι και το γεγονός πως τους απονέμεται ο τίτλος Sir και Dame, αντιστοίχως για άντρες και γυναίκες ηθοποιούς, που έχουν προσφέρει στο χώρο του θεάματος.
Τα παραδείγματα τα τελευταία χρόνια ολοένα και αυξάνονται είναι όμως ήδη από παλιά εμφανής η διαφορά των Άγγλων ηθοποιών από τους Αμερικάνους. Αρκεί να αναφέρουμε τον Michale Caine, ο οποίος αν μη τι άλλο είναι πλέον συνυφασμένος στο μυαλό μας με τον μπάτμαν λόγω της επιβλητικής του ηθοποιίας ακόμα και σε έναν τόσο απλό ρόλο. Ενώ και ο Christian Bale, ο οποίος επίσης υποδυόταν τον Μπάτμαν, είναι και αυτός Άγγλος ηθοποιός. 
Ακόμα από την παλαιότερη αυτή γενιά ηθοποιών του Ηνωμένου Βασιλείου υπάρχουν ο Anthony Hopkins, η Judi Dench, η Helen Mirren και ο Βορειοιρλανδός Liam Neeson (οι οποίοι είχαν σχέση και στα νιάτα τους ).
Επίσης, οι μεγαλύτερες παραγωγές των τελευταίων ετών, όπως ο Άρχοντας των δαχτυλιδιών, βασίζονται αποκλειστικά σχεδόν σε ηθοποιούς από το Ηνωμένο Βασίλειο ή εν γένει από την Ευρώπη παραμερίζοντας μεγάλους σταρ-ηθοποιούς της Αμερικής: Ian McKellen, Christopher Lee, Orlando Bloom, Sean Bean, Andy Serkis (το γνωστό σε όλους μας γκόλουμ) αλλά και Αυστραλούς όπως η Cate Blanchett κλπ. Την ίδια νοοτροπία φαίνεται να μοιράζονται και οι συντελεστές ταινιών με υπερήρωες, οι οποίοι είναι αν μη τι άλλο χαρακτήρες κατεξοχήν συνυφασμένοι με την αμερικανική κουλτούρα, όπως ο Σούπερμαν, τον οποίο πλέον υποδύεται ο Henry Cavill αλλά και ο Andrew Garfield, ο οποίος υποδύεται τον Σπάιντερμαν.
Φυσικά όλα αυτά ακολούθησαν την απίστευτη τριλογία του Μπάτμαν του Άγγλου σκηνοθέτη Κρίστοφερ Νόλαν με πρωταγωνιστή τον επίσης Άγγλο Christian Bale. Στο ίδιο πλαίσιο και οι βασικοί χαρακτήρες τις σειράς X-men ενσαρκώνονται στη μεγάλη οθόνη από ηθοποιούς του Ηνωμένου Βασιλείου όπως ο Jame McAvoy και ο Patrick Stewart (υποδύονται τον καθηγητή Xavier σε διαφορετικές ηλικίες), ενώ το αντίπαλον δέος του καθηγητή, τον μεταλλαγμένο Magneto, υποδύονται ο Michael Fassbender (αν και Ιρλανδός σπούδασε σε σχολή δράματος του Λονδίνου) και ο Ian McKellen σε διαφορετικές ηλικίες αντιστοίχως. Φυσικά σε λίγο καιρό θα υποδύεται χαρακτήρα κόμικ στη καινούργια ταινία Venom ο γνωστός και μη εξαιρετέος Tom Hardy ενώ παράλληλα συμμετάσχει στα γυρίσματα της ταινίας Fonzo όπου θα υποδύεται τον Αμερικάνο γκάνγκστερ Αλ Καπόνε !
Από του νεότερους Άγγλους ηθοποιούς δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε τον Eddie Redmayne, ο οποίος ήδη κέρδισε το πρώτο του Όσκαρ από την ερμηνεία του στην ταινία The Theory of Everything, τον Benedict Cumbebatch, o οποίος μπορεί και κυριολεκτικά έχει υποδυθεί σχεδόν τα πάντα, από τον Alan Turing έως τον Doctor Strange, τον Tom Hiddleston, την Emily Blunt αλλά και τους ηθοποιούς που συμμετέχουν στην πιο επιτυχημένη σειρά των τελευταίων χρόνων , το Game of Thrones, όπου σχεδόν όλο το καστ είναι Άγγλοι και Ευρωπαίοι ηθοποιοί .
Εάν η εκπαίδευση των ηθοποιών στην Αμερική δεν αλλάξει και δεν φτάσει τα στάνταρ που πλέον χρειάζονται για να υποδυθεί κάποιος ηθοποιός έναν ρόλο, ακόμα και στην μικρή οθόνη, οι Άγγλοι ηθοποιοί είναι φυσικό να συνεχίσουν να παίρνουν όλους τους ρόλους. Όπως επίσης οι Αμερικάνοι ηθοποιοί θα πρέπει να αλλάξουν λίγο την νοοτροπία τους, πως το να είσαι ηθοποιός δηλαδή δεν σημαίνει απαραίτητα χρήματα, φήμη και δόξα άνευ άλλου τινός. Τέλος, θα πρέπει ίσως να πάψουν να προσαρμόζουν τον κάθε ρόλο στα δικά τους μέτρα και να μάθουν, αποκτώντας ποικιλία ρόλων, να προσαρμόζονται αυτοί οι ίδιοι στον εκάστοτε ρόλο .
