Ο Οίκος Targaryen είναι φανερό πως είναι ο αγαπημένος του Μάρτιν και αυτός για τον οποίο έχει αφιερώσει, άλλωστε, τον περισσότερο χρόνο και κόπο: από το βιβλίο Fire and Blood έως τις εικονογραφημένες νουβέλες Dunk and Egg (στο βαθμό που ο ένας πρωταγωνιστής είναι Targaryen και μια από τις 3 ιστορίες αφορά έντονα τον Οίκο). Είναι, φυσικά, και ο δικός μας αγαπημένος Οίκος λόγω των δράκων, της μαγείας, των μυστηρίων, των προφητειών και της ανάμειξής τους σε κάθε πτυχή του κόσμου του Μάρτιν. Εν αναμονή και της επικείμενης σειράς House of the Dragon θα ασχοληθούμε αρκετά με τον Οίκο και θα αναλύσουμε τα μυστήρια που τον καλύπτουν, όπως και αρκετές γνωστές θεωρίες που έχουν προταθεί προς επίλυση αυτών.
Γιατί χάθηκε όλη η γνώση που είχε ο Οίκος Targaryen από την παλιά Βαλύρια;
Ο Οίκος Targaryen, όπως έχουμε αναλύσει αλλού, ήταν μια από τις 40 οικογένειες (”Within its [Valyria] shining walls, twoscore rival houses vied for power and glory in court and council, rising and falling in an endless, subtle, oft-savage struggle for dominance.”) οικογένειες της Βαλύρια, ενός θρυλικού μέρους που δεν έχουμε ακόμα επισκεφτεί στα βιβλία. Κάποια στιγμή αυτο-εξορίστηκαν(;) στο πιο μακρινό σύνορο της αυτοκρατορίας της Βαλύρια, το νησί Dragonstone, το οποίο έγινε η έδρα του Οίκου Targaryen έκτοτε. Εκεί τους βρήκε 12 χρόνια μετά ο κατακλυσμός και έτσι γλύτωσαν και επιβίωσαν παραμένοντας, πλέον, η μοναδική οικογένεια στον κόσμο που είχε την γνώση της Βαλύρια και (με αυτήν μεταξύ άλλων) ήλεγχε δράκους.
Όσο, όμως, περνούσε ο καιρός, οι διαδοχικές γενιές του Οίκου Targraryen μετά τον Aenar Targaryen, ο οποίος ήταν αυτός που μετακόμισε ολόκληρη την οικογένεια (γυναίκες , παιδιά , δράκους , σκλάβους , ενώ , τους ακολούθησαν και οι Οίκοι Velaryon και Celtigar) στο Dragonstone, προκύπτει ότι “έχαναν” σταδιακά την γνώση που είχαν φέρει από την παλιά τους πατρίδα.
Πως συνέβη όμως αυτό;
Μεγάλο ρόλο έπαιξε η Πίστη, “Faith”, διότι δεν συμφωνούσε με τις τακτικές αιμομιξίας και πολυγαμίας που ακολουθούσαν για πάρα πολλά χρόνια οι Βαλυριανοί και τους βοηθούσαν να ελέγχουν τους δράκους και να κάνουν μαγικά βασιζόμενα -θεωρητικά- σε κάτι γενετικό που βρισκόταν στο αίμα τους. Στην πρώτη την περίπτωση, αυτή των αιμομικτικών γάμων, ο Maegor ο Σκληρός (the Cruel) ήρθε σε ευθεία και σφοδρή σύγκρουση με την επίσημη θρησκεία του Westeros, την Πίστη, και κατάφερε να υπερισχύσει θέτοντας του Targaryen σε ένα επίπεδο πάνω από τους κοινούς θνητούς, ωσάν άλλοι θεοί, και την Πίστη. Όσον αφορά την πολυγαμία, όμως, αυτή σαν πρακτική δεν κατάφερε να συνεχιστεί στην μετά Maegor εποχή και εγκαταλείφθηκε νωρίς. Οπότε σιγά σιγά παλιές πρακτικές και έθιμα που μετέφεραν και γνώση άρχισαν να πεθαίνουν, καθώς στο βιβλίο Fire and Blood αναφέρεται σε ένα σημείο ότι η Visenya τέλεσε τον 2ο γάμο του γιού της Maegor -όταν η Πίστη αρνούνταν να το κάνει- με μια “Βαλυριανή ιεροτελεστία” αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι “τους πάντρεψε με αίμα και φωτιά”/“wed by blood and fire” (προφανώς και ο Μάρτιν ίσως απλά να παίζει με τις λέξεις που συνιστούν το μότο του Οίκου) χωρίς να εξηγείται περαιτέρω τι ακριβώς ήταν αυτό, πως γινόταν και τι σηματοδοτούσε.
Σίγουρα, τέτοιες πρακτικές ήταν αναγκαίο να εγκαταλειφθούν, καθώς οι Targryen, ως οι νέοι κατακτητές, ενσωματώθηκαν στον τρόπο ζωής του Westeros υιοθετώντας την θρησκεία τους και τα δικά τους έθιμα – σαν άλλοι Πτολεμαίοι στην Αρχαία Αίγυπτο και αυτοί – . Ένα άλλο τρόπον τινά κοινό σημείο με την την Αρχαία Αίγυπτο είναι, ίσως, και το γεγονός ότι οι Targaryen δεν είχαν, όπως φαίνεται, μαζί τους πολλά βιβλία από την Valyria, η οποία με την ολοσχερή καταστροφή της, σαν άλλη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδριας, πήρε μαζί της στη φωτιά που την κατάπιε και την πύρινη κόλαση όλα τα βιβλία με την αρχαία γνώση του πολιτισμού της και τις πρακτικές και την ιστορία τους σχετικά με τους δράκους. Βέβαια, ο Μάρτιν έχει αναφέρει κάποια βιβλία σχετικά με τους δράκους και την μαγεία, μερικά εκ εκ των οποίων βρίσκονται στο Citadel, και αναμένουμε ποιος θα τα πρωτοβρεί για να μάθουμε την χαμένη γνώση που ίσως περιέχουν.
Η εκτροφή, ο έλεγχος και η εκπαίδευση των δράκων είναι γνώσεις που η Daenerys θα ήθελε απεγνωσμένα να έχει, αλλά δεν γνωρίζει απολύτως τίποτα, γιατί, όταν καταφέρνει να εκκολάψει τα δρακοαυγά της, οι δράκοι και η μαγεία θεωρούνταν σχεδόν ένας μύθος.
Ένας χαρακτήρας που μπορεί να μας δώσει κάποια στοιχεία για όλη αυτή την χαμένη γνώση, τους δράκους και τις παλιές ιεροτελεστίες είναι ο Ser Brynden Rivers.
Η σχέση των Targaryen καβαλάρηδων με τους δράκους τους
Στα βιβλία είναι κοινή γνώση στο Westeros ότι όποιος έχει καταγωγή από τους Targaryen και εν γένει ρέει στις φλέβες του βαλυριανό αίμα* μπορεί να καβαλήσει δράκους και να δεθεί μαζί τους (για αυτό τον λόγο ή τουλάχιστον σε αυτή τη βάση στήριζαν την πρακτική ενδογαμίας και αιμομιξίας). Σε μια συνέντευξη του, ο Μάρτιν, ερωτηθείς από την δημοσιογράφο σχετικά με την φύση των δράκων και το δέσιμο τους με τον εκάστοτε καβαλάρη τους , κάτι που δεν έχει ακόμα ξεκαθαρίσει στα βιβλία , έδωσε κάποιες ενδιαφέρουσες απαντήσεις. Φυσικά , ανέφερε πρώτα ότι οι δράκοι του αρέσουν πολύ σαν πλάσματα (λες και δεν το είχαμε πάρει ήδη χαμπάρι) από τότε που ήταν μικρό παιδί και διάβαζε διάφορες ιστορίες με αυτούς (μέχρι τα βιβλία του Τόλκιν) τονίζοντας κιόλας ότι μέχρι και ο Άι Γιώργης , από τον οποίο έχει ονομαστεί , σκότωσε έναν δράκο! (κατά το “τι σκότωσε ο Άι Γιώργης“) .
Αρχικά, ερωτήθηκε αναφορικά με τον ιδιαίτερο δεσμό , την σχέση , που έχει ο εκάστοτε καβαλάρης με τον εκάστοτε δράκο που καβαλάει [“In your books dragons establish a very special connection with the person who rides them, it’s almost the continuation rites. (?) ” ] και απάντησε ότι ο εκάστοτε επίδοξος καβαλάρης θα πρέπει να δεθεί με τον δράκο, γιατί δεν γίνεται να φοβίσει τον δράκο λόγω του μικρού φυσικού μεγέθους που έχουν οι άνθρωποι συγκριτικά με τους δράκους, ώστε να τον υπακούσει με αυτό τον τρόπο. Έπειτα, τόνισε ότι οι δράκοι δεν είναι όπως τα άλογα, εξίσου μεγάλα και δυνατά ζώα, για τα οποία οι συγγραφείς γράφουν ότι χρησιμοποιούνται μαστίγια κλπ για να δαμαστεί και να προχωρήσει το άλογο. Αντιθέτως, ο Μάρτιν αναφέρει ότι στη περίπτωση ενός δράκου, εάν ενοχληθεί, θα γυρίσει από την άλλη και θα σε ψήσει στη φωτιά ή θα σε κόψει στη μέση! Χρειάζεται σύμφωνα με τον George κάτι περισσότερο από φυσική δύναμη, χρειάζεται επιπλέον να υπάρχει και ένας ψυχικός/τηλεπαθητικός δεσμός, ενώ η ακριβής φύση αυτού του δεσμού είναι κάτι που ακόμα εξερευνεί ο Μάρτιν στο κόσμο του Ice and Fire, στα επόμενα βιβλία και στις ιστορίες των Ταργκάριεν στο (Fire and Blood vol. II) .
“You have to bond with the dragon, there’s no way you can physically intimidate a dragon to obey you. I mean I know people who write horses and horses are big powerful animal too, but where we’re able as writers to tell the horses, and you know chalk issues, their whips, to propel the horse and so forth. You annoy a dragon, he’ll just turn his head around and roast you or bite you in half. So it takes something more than physical force, it takes this kind of psychic bond and the precise nature of that bond is something that I’m still exploring in the world of Ice and Fire, and you know the novels yet to come, and also the Targaryen histories.”
George R.R. Martin
Να σημειώσουμε σε αυτό το σημείο, ότι ο Μάρτιν, αρχικά στα βιβλία, φαίνεται να προσπαθεί να καθιερώσει έναν κανόνα, ότι τη σχέση με του δράκους και την ικανότητα να τους “δαμάζουν” την έχουν μόνο συγκεκριμένα άτομα, δηλαδή, όσοι έχουν καταγωγή, αίμα, από την Βαλύρια και δη ο Οίκος Ταργκάριεν. Όμως, όσο προχωρούν τα βιβλία και διευρύνεται το υλικό, ο Μάρτιν μας γεμίζει σιγά σιγά αμφιβολίες ότι αυτό μπορεί και να μην ισχύει τόσο πολύ, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση των dragonseeds, των οποίων η καταγωγή είναι αμφισβητήσιμη. Είναι πιθανό ο Μάρτιν να μην είχε αποφασίσει εξαρχής σχετικά με αυτό το θέμα και ακόμα να το ψάχνει και να το ανακαλύπτει στην πορεία γράφοντας κάθε επόμενο βιβλίο.
Έπειτα, η δημοσιογράφος ρώτησε για ποιο λόγο οι Targaryen έχουν αυτή την σχέση, αυτή την σύνδεση με τους δράκους . “Why the Targaryen have this relationship, this connection with dragons?” Σε αυτό ο συγγραφέας απάντησε ότι θα πρέπει να συνεχίσουμε να διαβάζουμε τα βιβλία που θα εκδοθούν για να το ανακαλύψουμε, διότι θα υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες σε αμφότερα τα επόμενα βιβλία που ακολουθούν και στο Fire and Blood (Vol. II). Μας θύμισε ότι ο οίκος των Targaryen ήταν ο τελευταίος αριστοκρατικός οίκος της αυτοκρατορίας της Βαλύρια, η οποία κατέρρευσε 400 πριν την αρχή του Game of Thrones σε έναν κατακλυσμό.
“Well that’s that’s something you have to keep reading to find out. They’ll be more of that in both the novels to come and in Fire and Blood (Vol. II) to come. But you know the Targaryens are the last surviving noble house of the Freehold of Valyria which fell 400 years before the start of Game of Thrones in a cataclysm that…” .Με αφορμή αυτή την δήλωση του Μάρτιν η δημοσιογράφος ρώτησε εάν ήταν δικό τους φταίξιμο η πτώση της Βαλύρια “It was their fault, the Felt of Valyria?”
George R.R. Martin
Βέβαια, ο Μάρτιν, όντας κρυψίνους και ολίγον τι γενικά αναποφάσιστος, απάντησε ότι ίσως και ναι (να είναι δικό τους φταίξιμο) και περαιτέρω μας ξαναθύμισε ότι είχαν πολλούς δράκους, και ότι υπήρχαν πολλές αντίπαλες οικογένειες που καβαλούσαν δράκους, αλλά μόνο οι Targaryen προέβλεψαν ότι θα ερχόταν η Καταστροφή της Βαλύρια και κατάφεραν να φύγουν προτού συμβεί αυτό, γλυτώνοντας τους εαυτούς τους και τα τέρατα τους.
“Perhaps yes. And they had a lot of dragons, and there were a lot of rival dragon riding families. But only the Targaryen saw the Doom of Valyria coming and were able to get it get themselves away long enough to spare them and their beasts.” .
George R.R. Martin
Τέλος, η δημοσιογράφος σχολίασε σχετικά με τη σύνδεση που υπάρχει μεταξύ του εκάστοτε δράκου και του αντίστοιχου καβαλάρη του, ότι είναι ενδιαφέρον το πόσο δυνατός μπορεί να είναι αυτός ο δεσμός, ώστε ο δράκος να φτάσει στο σημείο να σκοτώσει άλλον δράκο “And it’s interesting because the connection between the dragon and the riders, that connection can be so strong that a dragon can kill another dragon.”, στο οποίο ο Μάρτιν ανέφερε ότι όντως οι δράκοι έχουν ταμπεραμέντο και ότι στα βιβλία συμβολίζουν την δύναμη. Ακόμα, ανέφερε ότι δεν πιστεύει περισσότερο από ότι ο Τόλκιν ότι τα βιβλία φαντασίας λειτουργούν ως αλληγορίες, αλλά ότι σίγουρα υπάρχουν τέτοια στοιχεία, καθώς οι δράκοι μπορούν να κερδίσουν πολέμους για κάποιον, όπως έχει ήδη γίνει αντιληπτό στις ιστορίες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα βοηθήσουν στην εγκαθίδρυση της ειρήνης ή στην επίτευξη ευημερίας ή στην διοίκηση ενός έθνους. Με άλλα λόγια, αυτό ακριβώς που ανακαλύπτει η Daenerys Targaryen στη Meereen, όταν νικάει τις πόλεις στο Slavers Bay με τους τρεις δράκους της και όταν προσπαθεί να διοικήσει την πόλη ως βασίλισσα, ενώ θα μπορούσε να καταστρέψει όλη την πόλη οποτεδήποτε θελήσει αφήνοντας απλά ελεύθερους τους δράκους σκοτώνοντας πάρα πολύ κόσμο και αφανίζοντας ουσιαστικά το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού της πόλης,την οποία θα μετέτρεπε σε μια πύρινη κόλαση, εντούτοις κάτι τέτοιο δεν θα την βοηθούσε να βρει λύσεις σχετικά με την καλή νομοθέτηση ή με την καθιέρωση της ειρήνης μεταξύ των πρώτων κατοίκων της πόλης, των απελευθερωμένων και των ανθρώπων που έφερε αυτή μαζί της. Συνεπώς, το διοικείν σημαίνει πολλά περισσότερο από το να έχει κάποιος την δύναμη να καταστρέφει και αυτό το μάθημα το μαθαίνει σίγουρα τώρα.
“Yes, they’re very temperamental beasts, they represent power of course in the books. You know I don’t believe any more than JRRT did in in fantasy novels as allegory, but there are certain things you can look at. The Dragons can win wars for you, that’s established in the histories. But they can’t necessarily produce peace or prosperity or help you rule the nation. You know Daenerys Targaryen is finding it out in Meereen when she defeats the cities of Slavers Bay with her three dragons. But then in trying to rule as Queen, she can destroy Meereen any time she wants by just unleashing the dragons, she could kill a lot of people, wipe out that most of the population of the city, reduce the entire city to a fiery inferno, but that doesn’t help her come up with good laws or to establish peace between the original inhabitants and the the freedmen and people that she’s brought in. So ruling is more than just the power to destroy, and that’s a lesson that she’s definitely learning.” .
George R.R. Martin
Από την συνέντευξη αυτή προκύπτει ότι ο Μάρτιν θα ασχοληθεί και θα μας δώσει απαντήσεις στα επόμενα βιβλία σχετικά με την φύση αυτής της σχέσης μεταξύ δράκου και καβαλάρη, για την οποία έχει γίνει πολύ λόγος σχετικά με το εάν συνιστά μια μορφή skinchanging ή warging και ποιοι είναι αυτοί που κατέχουν αυτή την ικανότητα. Στα βιβλία της σειράς Game of Thrones και, κυρίως, στο τελευταίο A Dance with Dragons, η Daenerys έχει αδιαμφισβήτητα μεγάλο πρόβλημα στο να μάθει να ελέγχει τον Drogon και να πηγαίνει όπου αυτή επιθυμεί, ενώ, στο πρώτο τόμο Fire and Blood οι περισσότεροι Targaryen (εκτός από την πριγκίπισσα Aerea) επιδεικνύουν μια μεγάλη ευκολία σε αυτό τον τομέα, και πολλοί μάλιστα σε αρκετά μικρή ηλικία καταφέρνουν να “δαμάσουν” και να ελέγξουν τους δράκους τους, χωρίς, όμως, ο Μάρτιν να εξηγεί τίποτα παραπάνω για το πως και το γιατί. Βέβαια , George , καλό το “keep reading” , αλλά ξέρεις χρειαζόμαστε κάποια στιγμή και τα βιβλία για να το κάνουμε αυτό!
Το moto του Οίκου, Fire and Blood, είναι η συνταγή για την μαγεία του
Τα λόγια κάθε Οίκου, το μότο τους δηλαδή, είναι συχνά μια φράση που συμπυκνώνει την υπερηφάνεια και τον κομπασμό του (Hear me Roar!). Σε μερικούς, όμως, Οίκους είναι κάπως πιο ιδιαίτερα και τρόπον τινά προφητικά (Winter is coming) και φαίνεται να συμπυκνώνουν την ιστορία του και κάποια γνώση που πρέπει να διατηρηθεί στο πέρασμα των αιώνων για τους απογόνους του (Fire and Blood). Τι σημαίνουν άραγε τα λόγια του Οίκου Targaryen; Η προφανής απάντηση είναι ότι συνιστούν μια προειδοποίηση προς τους εχθρούς τους για τον τρόπο που θα τους αντιμετωπίσουν, ήτοι με φωτιά και αίμα. Ωστόσο, αν κάποιος θέλει να είναι πιο τολμηρός στις θεωρίες του θα μπορούσε να πει ότι αυτή η φράση συμπυκνώνει την “συνταγή” για την μαγεία του Οίκου και τους δράκους που μέσω αυτής ελέγχει. Στα βιβλία προκύπτει ότι ο Μάρτιν έχει υπόψη του δύο ειδών μαγεία (ίσως να καταλήξουν φυσικά να είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος): την μαγεία που σχετίζεται με τον Πάγο και εμφανίζεται στον Βορρά και κυρίως πέρα από το Τείχος και τη μαγεία που σχετίζεται με την φωτιά και το αίμα που εμφανίζεται στην ήπειρο του Essos, την περιοχή της Ashai και, φυσικά, την αρχέγονη πατρίδα των Targaryen την Παλιά Βαλύρια.
O Archmaester Marwyn αναφέρει χαρακτηριστικά ότι “Όλη η Βαλυριανή μαγεία είχε τις ρίζες της είτε σε αίμα είτε φωτιά”/ “All Valyrian sorcery was rooted in blood or fire” και χαρακτήρες όπως η Melisandre, η Mirri Maz Duur και εσχάτως (στα βιβλία) ο Moqorro λειτουργούν εφαρμόζοντας αυτό ακριβώς, δηλαδή, μαγεία συνδεδεμένη με την φωτιά και το αίμα που περιλαμβάνει ανθρωποθυσίες ή διάφορα άλλα τελετουργικά που περιλαμβάνουν με τη σειρά τους κάποιου είδους αιματηρή θυσία εν είδει προσφοράς σε όποια θεότητα συνιστά την πηγή αυτής της μαγείας. Εξετάζοντας όλες τις περιστάσεις γένεσης δράκων ή απόπειρας εκκόλαψης δρακοαυγών μπορούμε χωρίς αμφιβολία να πούμε ότι μέσα στην συνταγή όλα συνηγορούν στην απαραίτητη ταυτόχρονη ύπαρξη κάποιας θυσίας (παράγοντας αίμα) και φωτιάς. Έχοντας αναλύσει διεξοδικότερα το θέμα της εκκόλαψης δρακοαυγών, γένεσης των δράκων και της εν γένει προέλευσης αυτών σε άλλο άρθρο είναι βέβαιο ότι ο Οίκος των Targaryen δεν έχει τυχαία αυτή την φράση ως μότο και ότι συμπυκνώνει την ουσία της μαγείας που χρησιμοποιούσαν οι προπατορές τους στην αρχέγονη πατρίδα τους για να δημιουργήσουν και να ελέγξουν τα μαγικά πλάσματα που είναι οι δράκοι.
