Valyria , μια λέξη που μόλις την ακούμε όσοι διαβάζουμε τουλάχιστον τα βιβλία και την μυθολογία του Μάρτιν τρελαινόμαστε , γιατί είναι μια λέξη που συνοδεύεται από μυστήριο και πολύ μαγεία. Την βρίσκουμε σε πολλά σημεία στα βιβλία , ειδικά όσον αφορά τους δράκους και τον Οίκο Targaryen , αλλά ποτέ δεν μαθαίνουμε περαιτέρω λεπτομέρειες: τι είδους μαγεία κατείχαν οι Βαλυριανοί; τι συνέβη και η σπουδαιότερη αυτοκρατορία του asoiaf έπεσε; από που προέρχονταν πραγματικά οι Βαλυριανοί; Όταν ο Μάρτιν ανάρτησε κάπως κρυπτικά στο προσωπικό του blog αυτό εδώ “Alas,Valyria” αρχίσαμε να πιστεύουμε ότι θα μάθουμε κάτι για αυτό το μέρος , είτε στο επόμενο βιβλίο “The Winds of Winter” , είτε στο πρώτο τόμο “Fire and Blood” που τότε πλησίαζε κιόλας! Τελικά , όμως , δεν πήραμε τίποτα , ούτε μισό κεφάλαιο για τον Κατακλυσμό της Βαλύρια στο Fire and Blood Vol 1! Οι μοναδικές σχετικά καινούργιες πληροφορίες από αυτό το βιβλίο για την Βαλύρια θα μπορούσε να πει κανείς ότι ήταν η ιστορία για το τι συνέβη στην πριγκίπισσα Aerea Targaryen.
Θα μάθουμε άραγε στα επόμενα βιβλία του Μάρτιν περισσότερα για αυτό το θρυλικό σχεδόν μέρος; Έχει μια νότα από τα σκοτεινά έργα του Lovecraft το τι μπορεί να συνέβη στη Βαλύρια , καθώς και ο Lovecraft , τον οποίο ο Μάρτιν εκτιμά πολύ και έχει αντλήσει από διάφορα έργα του, είχε γράψει μια μικρή ιστορία για έναν προηγμένο και σπουδαίο πολιτισμό που εξαφανίστηκε ξαφνικά , ονόματι“The Doom That Came to Sarnath” , ο οποίος θυμίζει πολύ την καταστροφή της Αυτοκρατορίας της Βαλύρια.
“Where once had risen walls of 300 cubits and towers yet higher, now stretched only the marshy shore, and where once had dwelt fifty millions of men now crawled only the detestable green water-lizard.”
Εννοείται δε ότι ψάχνοντας θα βρούμε και άλλους μύθους και ιστορίες για προηγμένους πολιτισμούς που αφανίστηκαν από προσώπου γης μετά από ένα κατακλυσμικό γεγονός , όπως ο μύθος της Ατλαντίδας του Πλάτωνα“μιᾶς ἡμέρας καὶ νυκτὸς χαλεπῆς ἐπελθούσης, τό τε παρ’ ὑμῖν μάχιμον πᾶν ἁθρόον ἔδυ κατὰ γῆς, ἥ τε Ἀτλαντὶς νῆσος ὡσαύτως κατὰ τῆς θαλάττης δῦσα ἠφανίσθη· διὸ καὶ νῦν ἄπορον καὶ ἀδιερεύνητον γέγονεν τοὐκεῖ πέλαγος,
πηλοῦ κάρτα βραχέος ἐμποδὼν ὄντος, ὃν ἡ νῆσος ἱζομένη παρέσχετο” , οι οποίοι συγκλίνουν στο να καταδεικνύουν πως η ύβρις και η αλαζονεία αυτών των τόσο προηγμένων πολιτισμών τιμωρήθηκε καθώς δεν ήταν ανεκτή.
Περιληπτικά , οι Βαλυριανοί ήταν αρχικά , πριν γίνουν δρακοάρχοντες , μια ομάδα ανθρώπων που ήταν βοσκοί κοντά στην περιοχή των ηφαιστείων που ονομάζονταν “14 Flames”. Κάποια στιγμή κάπως κατάφεραν να δαμάσουν δράκους και έγιναν δρακοάρχοντες κι από εκείνο το σημείο κι έπειτα κατέκτησαν πάρα πολλές περιοχές καταστρέφοντας την αυτοκρατορία Ghiscari. Η Αυτοκρατορία τους ονομάστηκε “Freehold of Valyria” και η βάση της δομής του κοινωνικού και όχι μόνο ιστού της ήταν οι αμέτρητοι σκλάβοι που οι Βαλυριανοί έβαζαν να εργάζονται υπό απάνθρωπες συνθήκες στα έγκατα της γης , κοντά στα ηφαίστεια. Η κορυφή της δομής ήταν οι δρακοάρχοντες (συγκεκριμένα 40 οικογένειες:”Within its [Valyria] shining walls, twoscore rival houses vied for power and glory in court and council, rising and falling in an endless, subtle, oft-savage struggle for dominance.”) , οι οποίοι μόνο αυτοί ως αριστοκράτες επιτρεπόταν να έχουν δράκους στη Βαλύρια. Σύμφωνα δε με τις πληροφορίες , οι οικογένειες αυτές εξασκούσαν μαγεία αίματος για να ελέγχουν και να “δένουν” μαζί τους τους δράκους , ενώ , είναι σχεδόν βέβαιο ότι μέρος (προϋπόθεση) αυτών των μαγικών ήταν οι αιμομιξίες μέσω των γάμων αδελφών μεταξύ τους. Τα ξεχωριστά εμφανισιακά χαρακτηριστικά των Βαλυριανών , όπως το ασημί μαλλί και οι διάφορες παραλλαγές μωβ χρώματος ματιών , τους πρόσδιδαν μια εξωγήινη και σχεδόν θεϊκή ομορφιά (το εμφανισιακό στοιχείο τονίζεται έντονα στα βιβλία με πόλεις όπως η Lys και η Volantis και τους Οίκους Velaryon και Targaryen). Σημειωτέον ότι ο Οίκος Targraryen για τα δεδομένα της αυτοκρατορίας ήταν ένας “μικρός” και ασήμαντος ίσως Οίκος. Το πιο μακρινό σύνορο της αυτοκρατορίας ήταν το νησί Dragonstone , το οποίο έγινε η έδρα του Οίκου Targaryen όταν αυτο-εξορίστηκαν(;) εκεί γλυτώνοντας εν τέλει από τον κατακλυσμό και παραμένοντας η μοναδική πλέον οικογένεια στον κόσμο που είχε και ήλεγχε δράκους. Γνωρίζουμε ακόμα ότι λάτρευαν θεούς με ονόματα όπως Balerion , Meraxes , Vhagar , Syrax και Caraxes , καθώς για αυτό το λόγο μέλη του Οίκου Targaryen ονόμασαν έτσι κάποιους από τους δράκους τους , προς τιμήν δηλαδή των θεών της Παλιάς Βαλύρια.
Πολλά , λοιπόν , ερωτήματα έχουν προξενήσει την δημιουργία αρκετών θεωριών όπως θα δούμε πιο κάτω:
Ι.Η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου: Τι προκάλεσε την καταστροφή/κατακλυσμό της Αυτοκρατορίας της Βαλύρια 400 χρόνια περίπου πριν το timeline του Game of Thrones;
Πρώτη θεωρία και πιο απλή είναι ότι όντως πρόκειται για μια φυσική καταστροφή , για έναν κατακλυσμό που όμοιος του δεν είχε υπάρξει στο κόσμο (όπως η καταστροφή της Πομπηίας) και προκλήθηκε από την έκρηξη των 14 Ηφαιστείων γνωστά ως “Fourteen Flames”. Φυσικά , το βασικό επιχείρημα ενάντια στη θεωρία του να πρόκειται για ένα φυσικό γεγονός είναι ότι τα ερείπια της αυτοκρατορίας είναι ακόμη “τοξικά” και κανείς δεν μπορεί πραγματικά να πλησιάσει , να περιηγηθεί και να μείνει στα ερείπια της Βαλύρια , όπως περίτρανα μας απέδειξε και η περίπτωση της πριγκίπισσας Aerea Targaryen από το βιβλίο Fire and Blood , ενώ θεωρείται ανήκουστο κατόρθωμα κάποιος να πάει και να επιστρέψει από εκεί , όπως ισχυρίζεται ο Euron ότι έχει κάνει.
Στη σειρά είδαμε τον Τζόρα με τον Τύριον να κάνουν εκεί την βαρκάδα τους άφοβα για κάποιο λόγο , κάτι τέτοιο όμως στα βιβλία δεν συμβαίνει.
Όπως αναφέρει και ο Septon Barth στο πρώτο τόμο του Fire and Blood:
“What befell her on Valyria I cannot surmise. Judgeing from condition in which she returned to us, I do not even care to contemplate it. The Valyrians were more than dragonlords. They practised blood magic and other dark arts as well, delving deep into the earth for secrets best left buried and twisting the flesh of beasts and men to fashion monstrous and unnatural chimeras. For these sins the gods in their wroth struck them down (…)The lords of Westeros are proud men, and the septons of the Faith and the maesters of the Citadel in their own ways are prouder still, but there is much more of the nature of the world that we do not understand, and may never understand. Mayhaps that is a mercy.”
Συνεπώς αυτή η θεωρία είναι η λιγότερο πιθανή.
Η δεύτερη θεωρία περιπλέκει τους Faceless Men , τους σκλάβους της Βαλύρια και ίσως λίγο χρυσό των Lannister. Κατ’αρχάς , οι Βαλυριανοί κατακτώντας όλα τα εδάφη του Δυτικού Essos και διαλύοντας την μέχρι τότε αυτοκρατορία του Ghis απέκτησαν αμέτρητους σκλάβους υποδουλώνοντας όσους λαούς κατακτούσαν. Αυτούς τους σκλάβους τους έστελναν κάτω από τα ηφαίστεια γνωστά ως “14 Φλόγες” για να εξορύξουν το χρυσό και το ασήμι για χάρη των αριστοκρατών της Αυτοκρατορίας της Βαλύρια. Αυτά τα ηφαίστεια τα έλεγχαν οι Βαλυριανοί μέσω της μαγείας , όμως , τα ορυχεία από κάτω ήταν απάνθρωπα και οι σκλάβοι πέθαιναν αδιάκοπα όσο περισσότερο τους πίεζαν οι άρχοντες να σκάβουν όλο και πιο βαθιά , ίσως περισσότερο βαθιά από όσο έπρεπε(όπως στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών).
Στο βιβλίο A Feast For Crows η Άρυα μαθαίνει στο πλαίσιο της εκπαίδευσης της με τους Faceless Men μια ιστορία για το πως δημιουργήθηκε το “τάγμα” τους (δολοφόνοι που λατρεύουν τον Θάνατο). Αυτή η ομάδα , λοιπόν , έχει τις απαρχές της στους σκλάβους αυτών των ορυχείων που υπέφεραν από την μεταχείριση των Βαλυριανών και ευχόντουσαν να πεθάνουν για να λυτρωθούν από τον πόνο. Έτσι , ο θεός τους έκανε το δώρο του θανάτου , κάτι που κακοφαίνεται στην Άρυα εφόσον οι κακοί που έπρεπε να πεθάνουν ήταν τα αφεντικά τους και τότε της απαντάει ο “Kindly Man” ότι “ο θεός θα έφερνε και σε αυτούς το δώρο επίσης….αλλά ότι αυτό είναι μια ιστορία για κάποια άλλη μέρα..”. Αυτό είναι σίγουρα ένα στοιχείο ότι οι Faceless Men είχαν κάποια σχέση με τον Κατακλυσμό της Βαλύρια , το πως είναι ένα μεγάλο ζήτημα…
H τρίτη θεωρία αφορά μια προφητεία των μάγων/προφητών της αυτοκρατορίας σύμφωνα με την οποία ο χρυσός του Casterly Rock θα κατέστρεφε την Βαλύρια. Η μοναδική σχέση που γνωρίζουμε , λοιπόν , ότι είχαν οι Lannisters με την Αυτοκρατορία της Βαλύρια είναι το οικογενειακό τους βαλυριανό σπαθί ονόματι “Brightroar” , το οποίο αγνοείται μαζί με την τύχη του Gerion Lannister (αδελφού του Tywin). Το συγκεκριμένο σπαθί είχε αγοραστεί έναν αιώνα πριν την καταστροφή της Βαλύρια και οι Lannisters πλήρωσαν το βάρος του σε χρυσό. Μπορεί έτσι με έναν πολύ περίεργο τρόπο αυτό το χρυσό να χρησιμοποιήθηκε από οποιονδήποτε επίδοξο δρακοάρχοντα ήθελε περισσότερη εξουσία εντός της αυτοκρατορίας για να πληρώσει δολοφόνους να σκοτώσουν τους αντιπάλους του (κάτι σαν την Αρχαία Ρώμη) και έτσι εκ των έσω σιγά σιγά να κατέρρευσε αυτό το οικοδόμημα της αυτοκρατορίας με τις λεπτές ισορροπίες.
II.Τι απέγιναν όσοι ταξίδεψαν στα ερείπια της Βαλύρια (ο Aurion, ο βασιλιάς Tommen Lannister, o Gerion Lannister, ο στόλος της Volantis); Τι πλάσματα κατοικούν στα ερείπια της Βαλύρια;
Μετά την απόλυτη καταστροφή της Αυτοκρατορίας ένας δρακοάρχοντας , ο Aurion* , επέζησε και σύμφωνα με τις ιστορίες συγκέντρωσε έναν στρατό με την βοήθεια αποικιοκρατών της αυτοκρατορίας από την πόλη Qohor και αφού αυτο-ανακυρήχθηκε αυτοκράτορας της Βαλύρια πέταξε νότια για να διεκδικήσει ότι είχε απομείνει από την Βαλύρια και να ξαναιδρύσει την αυτοκρατορία. Από τότε δεν ακούστηκε τίποτε ξανά για αυτόν , ενώ , φυσικά , δεν ξαναεπέστρεψε ούτε αυτός ούτε οι 30 χιλιάδες άντρες που συνιστούσαν τον στρατό του.
Επίσης , το Volantis έστειλε έναν τεράστιο στόλο λίγα χρόνια μετά τον Κατακλυσμό στη Βαλύρια αυτο-ανακυρησσόμενοι ως οι διάδοχοι της πάλαι ποτέ Αυτοκρατορίας της Βαλύρια , ο οποίος στόλος εξαφανίστηκε από προσώπου γης. Mε την σειρά του ο βασιλιάς Tommen Lannister κατέπλευσε στη Βαλύρια για να διεκδικήσει τα πλούτη που είχαν απομείνει εκεί. Όμως και αυτός με τον στρατό του εξαφανίστηκαν μαζί με το περίφημο οικογενειακό βαλυριανό σπαθί του Οίκου Lannister , Brightroar , σε αναζήτηση του οποίου ταξίδεψε εκεί και ο Gerion Lannister (αδελφός του Tywin) , οποίος , επίσης , εξαφανίστηκε και δεν επέστρεψε ποτέ.
Είναι βέβαιο , λοιπόν , ότι όσες φορές έχουμε δει κάποιον να πηγαίνει στα ερείπια της Βαλύρια κανένας δεν επέστρεψε με μια και μοναδική -επιβεβαιωμένη- εξαίρεση , τη περίπτωση της πριγκίπισσας Aerea Targaryen ,την οποία πέταξε έως εκεί ο δράκος Balerion χωρίς αυτή να τον ελέγχει και η οποία πέθανε σχεδόν αμέσως αφότου επέστρεψε. Ο ισχυρισμός δε του Euron ότι έχει επισκεφτεί τα ερείπια της Βαλύρια μετά από αυτά προβάλλει εξαιρετικά αμφίβολος και το μόνο επιχείρημα υπέρ του είναι η βαλυριανή πανοπλία που φοράει , αλλά και πάλι θα μπορούσε να την βρει και κάπου αλλού.
Σίγουρα κατοικούν εκεί πλάσματα όπως firewyrms , τα οποία βρίσκονταν εκεί και πριν τον Κατακλυσμό , αλλά όπως δείχνoυν όλες αυτές οι περιπτώσεις πρέπει να κατοικούν πολύ χειρότερα τέρατα και δαίμονες εκεί , εφόσον μπορούν να αφανίσουν ολόκληρους στρατούς και στόλους. Η μόνη δε πόλη που βρίσκεται πιο κοντά στη Βαλύρια είναι η Mantarys , την οποία ο κόσμος αποφεύγει και την αποκαλεί “πόλη των τεράτω픨/”City of Monsters” γιατί θεωρητικά οι κάτοικοι της είναι παραμορφωμένοι. Με λίγα λόγια , η Βαλύρια είναι ένα μέρος ανάλογο με το σημερινό Chernobyl και παραμορφωμένα πλάσματα , τα οποία είναι προϊόντα πειραμάτων μέσω της μαγείας δεν είναι απίθανο να βρίσκονται ακόμα εκεί.
Σίγουρα , θα μπορούσε να πει κανείς ότι αρκετές ιστορίες από αυτές είναι γεμάτες υπερβολές για να τρομάξουν τον κόσμο και να μην πλησιάζει στα ερείπια της πόλης , όμως , είναι αδιαμφισβήτητο ότι εκεί κατοικούν πλέον περίεργα πλάσματα ίσως και ανθρωπόμορφα. Η μοναδική φορά που είδαμε την Βαλύρια ήταν στη σειρά όπου οι μολυσμένοι με greyscale άνθρωποι εξορίζονταν εκεί και όταν ο Τζόρας με τον Τύριον διέσχιζαν με την βάρκα τους επιτέθηκαν μολύνοντας τον Τζόρα , ενώ , στα βιβλία ποτέ δεν έχουμε επισκεφτεί πραγματικά την Βαλύρια με κανέναν χαρακτήρα. Οτιδήποτε υπάρχει εκεί είναι κατάλοιπο της μαγείας που χρησιμοποιούσαν οι Βαλυριανοί πριν την Καταστροφή και όχι κάτι “φυσικό”.
*Επέζησαν και μερικοί ακόμα που δεν αναφέρονται ονομαστικά καθώς δεν βρίσκονταν στη Βαλύρια αλλά στις αποικίες (Lys,Tyrosh κλπ.) όταν συνέβη η καταστροφή , αλλά σκοτώθηκαν αμέσως μετά από πολιτικούς τους αντιπάλους και όσους δεν ήθελαν πλέον την κυριαρχία των Βαλυριανών.
ΙΙΙ.Ποίοι δίδαξαν τους Βαλυριανούς βοσκούς πως να δαμάζουν και να χρησιμοποιούν δράκους;
Οι Βαλυριανοί , όπως αναφέρθηκε , ήταν αρχικά βοσκοί και οι ίδιοι έλεγαν ότι οι δράκοι ξεπήδησαν στον κόσμο σαν να είναι τα παιδιά των 14 Φλογών/Fourteen Flames. Στην σειρά ακούμε μια άλλη εκδοχή που προέρχεται από την Qarth και θέλει τους δράκους να είναι το αποτέλεσμα από την έκρηξη του δεύτερου φεγγαριού που πλησίασε πολύ τον ήλιο και σαν αυγό έσπασε. Ωστόσο , οι πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες σχετικά με την προέλευση των δράκων είναι αυτές της Asshai’i , σύμφωνα με τις οποίες τους δράκους τους δάμασε ένας λαός τόσο αρχαίος που δεν έχει όνομα στην περιοχή Shadow και έπειτα τους έφερε στη Βαλύρια , όπου δίδαξε τους Βαλυριανούς στις τέχνες του πριν αφανιστεί από τα χρονικά. “Asshai’i histories say that a people so ancient they had no name first tamed dragons in the Shadow and brought them to Valyria, teaching the Valyrians their arts before departing from the annals.”.
Βέβαια , ο Septon Barth στο βιβλίο του Unnatural History γράφει διάφορες εκδοχές και μελετά τους δράκους , ένα βιβλίο που ελπίζουμε κάποιος χαρακτήρας στα βιβλία να διαβάσει και να μας μεταφέρει το περιεχόμενο του , καθώς καταστράφηκαν τα περισσότερα αντίτυπα του και όλη η γνώση περί δράκων χάθηκε.
Φυσικά , ο Μάρτιν σε μια συνέντευξη του μας έλυσε μια απορία επιβεβαιώνοντας την θεωρία μας ότι κάποτε υπήρχαν παντού δράκοι μέχρι και στο Westeros!
“December 11, 1999,Dragons in Westeros ,
-In ‘The Hedge Knight’ ancient dragons are mentioned, thousands of years olds. Were there Dragons in Westeros before the Targaryens brought them, or did the Targaryens bring the skeletons of the old Dragons with them?/Στον Περιπλανώμενο Ιππότη αναφέρονται αρχαίοι δράκοι ηλικίας χιλιάδων χρόνων.Υπήρχαν δράκοι στο Westeros πριν τους φέρουν οι Targaryens, ή οι Targaryens έφεραν τους σκελετούς των παλιών Δράκων μαζί τους;
-“There were dragons all over, once.”/Υπήρχαν δράκοι παντού,κάποτε.
-“The follow up question, which I realise may be something you keep for the books, is what happened to the Dragons out of Westeros? If I understood correctly, the Alchemists say that there were no more Dragons anywhere. Was that so?/Η παρεπόμενη ερώτηση, την οποία αντιλαμβάνομαι ότι μπορεί να θέλετε να την απαντήσετε στα βιβλία σας, είναι τι συνέβη στου Δράκους του Westeros; Αν κατάλαβα καλά, οι Αλχημιστές λένε ότι δεν υπάρχουν πλέον πουθενά Δράκοι. Είναι έτσι;
-“There are no more dragons known to exist… but this is a medieval period, and large parts of the world are still terra incognita, so there are always tales of dragon sightings in far off mysterious places. The maesters tend to discount those.”/Δεν υπάρχουν πλέον δράκοι εξ όσων είναι γνωστό….αλλά την περίοδο του μεσαίωνα μεγάλα τμήματα του κόσμου θεωρούνται ακόμα άγνωστα, έτσι υπάρχουν πάντα ιστορίες για δράκους σε μακρινά μυστηριώδη μέρη. Οι maesters τείνουν να τις θεωρούν αναξιόπιστες.
ΙV.Γιατί οι Targaryens έφυγαν από την Αυτοκρατορία;
Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή των Targaryen μια προγονή της οικογένειας η Daenys Targaryen είχε προφητικά οράματα για τον Κατακλυσμό της Βαλύρια και έτσι ο πατέρας της Aenar Targaryen μετακόμισε με ολόκληρη την οικογένεια (γυναίκες , παιδιά , δράκους , σκλάβους , ενώ , τους ακολούθησαν και οι Οίκοι Velaryon και Celtigar) στο Dragonstone. Εκεί , τους βρίσκει 12 χρόνια μετά η Καταστροφή της Βαλύρια όπου είχαν εδραιώσει το δυτικότερο σύνορο της Αυτοκρατορίας. Η επιλογή , όμως , αυτού του νησιού έχει οδηγήσει σε πολλές αμφιβολίες , καθώς είναι κυρίως πετρώδες , δηλαδή , άγονο , φτωχό και με ελάχιστους πόρους. Συνεπώς , δεν φαντάζει ως η ιδανικότερη επιλογή για να χτίσει ένας δρακοάρχοντας το καινούργιο του “σπίτι”-κάστρο-. Έτσι , λοιπόν , υπάρχει και η υποψία ότι οι Targaryens εξορίστηκαν στο Dragonstone και δεν μετακόμισαν εκεί για να γλυτώσουν την Καταστροφή. Γνωρίζουμε ήδη ότι ο Οίκος Targaryen ήταν απλά ένας μικρός Οίκος της Βαλύρια από τις 40 αρχαίες αριστοκρατικές οικογένειες που υπήρχαν εκεί και είναι λογικό οι πολιτικές ίντριγκες να μην ήταν υπέρ τους. Ίσως , η εξορία του Aenar του Εξόριστου/the Exile να μην ήταν και τόσο αύτο-εξορία , ενώ , ο Sam βρίσκει ένα βιβλίο με τίτλο “Dragonkin, Being a History of House Targaryen from Exile to Apotheosis, with a Consideration of the Life and Death of Dragons” το οποίο αναφέρεται στην Εξορία του Οίκου ως το σημείο έναρξης της ιστορίας και όχι νωρίτερα από την Βαλύρια.
Φυσικά , δεν γνωρίζουμε εάν στο νησί συνέχισαν να διατηρούν την θρησκεία και τα έθιμα της παλιάς του πατρίδας μετά την Καταστροφή και δεν μας είναι ξεκάθαρο για ποιο λόγο παρέμειναν εκεί για 100 χρόνια , μέχρι τον Aegon , χωρίς να προσπαθήσουν να κατακτήσουν το Westeros ποτέ , παρά το γεγονός ότι αρχικά είχαν περισσότερους δράκους (5). Οι εξορίες μας φέρνουν στο μυαλό τις πολιτικές αντιπαλότητες στην αρχαία Ρώμη όπου γινόταν της κακομοίρας.
