Αποφάσισα, λοιπόν, κι εγώ να δω το WW84 μετά από όλο το σάλο με τις κριτικές που είχε δημιουργηθεί (όχι ότι δεν θα το έβλεπα έτσι κι αλλιώς!). Οι περισσότεροι υποστηρίζουν ότι η ταινία έπασχε από σενάριο, με τους ηθοποιούς να ενσαρκώνουν αξιοπρεπώς τους ρόλους, όπως και θα συμφωνήσω. Το πρόβλημα ουσιαστικά ήταν ότι δεν ένιωθα ότι έβλεπα ταινία superhero και δη Wonder Woman, αλλά περισσότερο μία ταινία τύπου Μούμια ή National Treasure (ούτε καν έφτανε επίπεδο Indiana Jones) εκείνο το κλασικό Σάββατο μεσημέρι στο Star μετά το φαί, για το σωστό το γλάρωμα.
Για να καταλάβετε, όμως, κι εσείς περί τίνος πρόκειται, σε όλη την ταινία η πρωταγωνίστρια μας (ντιβάρα σε κάθε της σκηνή!) αναζητεί την ιστορία ενός κρυστάλλου που πραγματοποιεί ευχές – δεν χρειάζεται να σας πω τίποτα άλλο γιατί αυτό είναι, άντε και με μερικές ανατροπές κατά τη διάρκεια. Αλλά το σενάριο είναι αυτό. Ως συνάδελφος αρχαιολόγος όμως και η ίδια οφείλει να φτάσει στη λύση του μυστηρίου, στο τέλος του λαβυρίνθου.
Σε αυτό το σημείο να πούμε ότι οι αρχαιολόγοι στην πραγματικότητα (μιας και εγώ ο ίδιος ως ένας) δεν είναι έτσι,
αλλά περισσότερο έτσι.
Παρ’ όλα αυτά, μετά από έρευνα και ταξίδια, ακολουθώντας τα χνάρια του μεγάλου Indiana, ανακαλύπτει τα μυστικά του λίθου και παρουσιάζονται σε πλήρη πλέον εικόνα οι αντίπαλοι της. Μόνο που ακόμα και εδώ, αυτοί είναι τουλάχιστον λειψοί για την Wonder Woman. Από τον θεό Άρη της 1ης ταινίας περνάμε τώρα στην Τσιτάρα από τους Thundercats και σε έναν πετρελαιατζή, που φέρνει περισσότερο στους γνωστούς τηλευαγγελιστές της Αμερικής.
Ακόμα και η μάχη της με τη χρυσή στολή, την οποία είχαν προμοτάρει πολύ με trailers και αφίσες, δεν μπορεί να πει κανείς ότι ήταν τίποτα ουααα! Η αντίπαλος δεν φάνηκε να ήταν και ιδιαίτερο challenge για εκείνη και κράτησε λίγο (επίσης, που στο καλό ήταν το σπαθί και η ασπίδα της σε όλη την ταινία;;;).
Για να ξεκαθαρίσουμε, όμως, λίγο περισσότερο το τι συμβαίνει με την WW84, η ταινία πάσχει μεν από σενάριο, αλλά δεν είναι ότι δεν βλέπεται. Ίσα ίσα βλέπεται ευχάριστα, απλά μην περιμένετε να νιώσετε το «επικό» των superhero ταινιών, όπως είχε καταφέρει να μεταδώσει επιτυχώς η 1η της ταινία.
Από εκεί, δηλαδή, που η 1η ταινία τοποθετείται στη νυχτερινή ζώνη της τηλεόρασης στις 21:00, η WW84 εμπίπτει στη μεσημεριανή ζώνη του Σαββατοκύριακου μετά το φαί, λίγο πριν τη σιέστα μας.
