Το Netflix ανέλαβε την αναμετάδοση της σειράς “You” του αμερικάνικου καναλιού “Lifetime”. Ομολογουμένως το τρέιλερ δεν σου μεταδίδει με ακρίβεια περί τίνος πρόκειται, καθώς σε κάνει να πιστέψεις ότι είναι άλλο ένα χαζό αμερικάνικο rom-com. Αμέσως όμως, από το πρώτο επεισόδιο, είναι αισθητό πως είναι πολλά περισσότερα, εναλλάσσοντας μεταξύ των ειδών του ψυχολογικού θρίλερ και του σύγχρονου μεταμοντέρνου τρόμου.

Κατά την διάρκεια των 10 επεισοδίων παρακολουθούμε την ζωή ενός δολοφονικού στόκερ-stalker (ελλείψει ελληνικής αντίστοιχης λέξης), του οποίου η ψύχωση και η εμμονή με μια νέα όμορφη κοπέλα που συναντά τυχαία γίνεται η κινητήριος δύναμη για όσα διαδραματίζονται. Η ιστορία μας παρουσιάζεται μόνο από την οπτική πλευρά του πρωταγωνιστή δίνοντας την αίσθηση στον θεατή ότι όλοι οι υπόλοιποι χαρακτήρες δεν έχουν δικές τους ιστορίες να πουν και με αυτό τον τρόπο παγιδεύεται κάποιος στην οπτική ενός ναρκισσιστή, ο οποίος σιγά σιγά παρακολουθώντας όλη την ζωή της κοπέλας με την οποία έχει πάθει εμμονή μεταμορφώνεται στον τέλειο άντρα για αυτήν. Η σειρά βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο της συγγραφέως Caroline Kepnes, μόνο που οι παραγωγοί έχουν δώσει δαιφορετικό τέλος από αυτό του βιλίου ούτως ώστε να υπάρχει υλικό για τη δεύτερη σεζόν.

Ο πρωταγωνιστής ονόματι Τζο (Penn Badgley), λοιπόν, είναι ένας υπάλληλος σε ένα συνοικιακό βιβλιοπωλείο της Νέας Υόρκης, ο οποίος τυχαία μια μέρα στο βιβλιοπωλείο εξυπηρετεί και έτσι γνωρίζει την Γκουίνιβερ (Elizabeth Lail) – και όχι δεν πρόκειται για μετενσάρκωση της Τζένιφερ Λόρενς- με την οποία παθαίνει μια όχι και τόσο υγιή εμμονή, θέτοντας ως στόχο της ζωής του να μάθει τα πάντα για την ίδια και την ζωή της. Έτσι, όπως μας διηγείται και μας αποδεικνύει ο Τζο, την σύγχρονη εποχή με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν είναι καθόλου δύσκολο να μάθει κανείς σχεδόν τα πάντα για οποιονδήποτε τον ενδιαφέρει και δη με στοιχεία που ο καθένας μας καθημερινά δημοσιεύει, γνωρίζοντας βέβαια ότι αυτή η εικόνα που προωθεί έκαστος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν είναι η πραγματική εικόνα του, αλλά περισσότερο αυτό που θέλει οι υπόλοιποι να αντιλαμβάνονται για αυτόν.

O Τζο παρακολουθώντας την Γκουινιβέρ αδιαλείπτως, την οποία για συντομία όλοι αποκαλούν με το επίθετο της, δηλαδή  “Μπεκ, και χωρίς να γίνεται αισθητός καταφέρνει να την πλησιάσει και σιγά σιγά να αποκτήσει σχέση μαζί της με απώτερο στόχο να έχει στο τέλος πλήρη έλεγχο πάνω της και να την έχει αποκλειστικά για τον εαυτό του. Ο Τζο όμως όντας ψυχοπαθής δεν διστάζει να προβεί σε ακραίες πράξεις τις οποίες θεωρεί ιπποτικές καθώς στο μυαλό του είναι πεπεισμένος ότι έτσι προστατεύει την Μπεκ από όσους ανθρώπους δεν της κάνουν καλό και κατά συνέπεια η προσωπική ηθική του συνάδει με τις πράξεις του. Ο ηθοποιός που υποδύεται τον Τζο καταφέρνει να τον κάνει οριακά μια συμπαθή φιγούρα και ο τρόπος που εκφέρει την εσωτερική αφήγηση του Τζο δεν περιέχει κάποιο τόνο μανίας ή τρέλας. Αντιθέτως, έχει έναν σχεδόν γοητευτικά ήρεμο τόνο, ο οποίος τροφοδοτεί συνεχώς από τα κυρίαρχα ερωτήματα της σειράς, δηλαδή το κατά πόσο θα πρέπει σαν θεατές να συμπαθήσουμε τον Τζο, καθώς όλοι μας έχουμε μια προσωπική αφήγηση για τις πράξεις που κάνουμε, ηθικές ή μη.

Στη σειρά βρίσκει κανείς στοιχεία από άλλα λογοτεχνικά έργα, όπως το έργο “Δόκτωρ Τζέκιλ και Κύριος Χάιντ” εφόσον ο Τζο έχει μια γοητευτική προσωπικότητα, αισιόδοξη και καλοσυνάτη, η οποία κρύβει ένα Δόκτωρ Τζέκιλ, ο οποίος έρχεται στην επιφάνεια όταν είναι ανάγκη. Αυτό το στοιχείο της διάστασης μεταξύ των προσωπικοτήτων θέτει για πρώτη φορά στη σειρά ο ψυχολόγος – θεραπευτής που επισκέπτεται ο Τζο και τον οποίο υποδύεται ο γνωστός, για τους κυρίως κωμικούς χαρακτήρες που έχει υποδυθεί  και ελληνικής καταγωγής, John Stamos.

Το “εφεύρημα” στο τρόπο αφήγησης της σειράς -η οποία αφήγηση είναι αποκλειστικά η οπτική γωνία πρόσληψης των γεγονότων του Τζο και αναδεικνύεται μέσα από τον εσωτερικό του μονόλογο- μας οδηγεί αναπόφευκτα να αναρωτηθούμε και εμείς σχετικά με τον τρόπο αφήγησης των σειρών rom-com καθώς οι περισσότερες εστιάζουν και θεμελιώνονται στο πως ένας ωραίος άντρας σιγά σιγά καταρρίπτει τις άμυνες μιας κοπέλας έως ότου αυτή ενδώσει ολοκληρωτικά σε αυτόν. Η σειρά, λοιπόν, παίρνει αυτή την ιδέα και την μετατρέπει σε μια ιστορία τρόμου φτάνοντας στο τρομακτικό έπακρο αυτής της τακτικής. Το τέλος σίγουρα είναι απρόσμενο και ανατρεπτικό αφήνοντας πολλά ανοιχτά ερωτήματα για να μας κάνει να παρακολουθήσουμε και την δεύτερη σεζόν.

*Το σάουντρακ της σειράς είναι εξίσου προσεγμένο.