Η δεύτερη ορίτζιναλ γερμανική σειρά του Netflix, μετά το “Dark”, του οποίου την δεύτερη σεζόν αναμένουμε μέσα στο 2019, τιτλοφορείται ως Dogs of Berlin και πρόκεται για ένα αστυνομικό θρίλερ που μας συστήνει στον σκοτεινό κόσμο του Βερολίνου, ενώ παράλληλα παραμένει πολιτισμικά επίκαιρο. Οι χαρακτήρες περιτριγυρίζονται από την διαφθορά, τον ρατσισμό και τις αντιπαλότητες μεταξύ των συμμοριών της πόλης, Τούρκων, Σέρβων κλπ., σε μια κοινωνία που δεν έχει ακόμα αφομοιώσει τους μετανάστες. Όπως χαρακτηριστικά λέει ο πρωταγωνιστής, η μοίρα όλων αποφασίζεται την στιγμή που γεννιόμαστε, χωρίς να βρισκόμαστε εν τέλει σε πολύ καλύτερη τύχη από την ζωή ενός σκύλου, ο οποίος ποτέ δεν αποφασίζει τίποτα για τη ζωή του και δεν κάνει καμία επιλογή ο ίδιος. 
Αξιοσημείωτος είναι ο τρόπος που έχει γυριστεί η σειρά και η αφήγηση των γεγονότων αλλά και η ενσωμάτωση της ραπ μουσικής, καθώς ένας χαρακτήρας ενσαρκώνεται από real life ραπερά. Ο φωτισμός είναι περιορισμένος εξυπηρετώντας στην αίσθηση και την οπτική που θέλουν να μεταδώσουν στον θεατή για το σκοτεινό περιβάλλον στο οποίο εκτυλίσσεται η ιστορία .
https://www.youtube.com/watch?v=uzcDBHjHePk
Η ιστορία είναι σχετικά περίπλοκη και με πυκνό διάλογο, όμως μετά τα πρώτα επεισόδια η πλοκή γίνεται σαφής και ο θεατής παρασύρεται στο σκοτεινό ταξίδι των χαρακτήρων και το τραγικό γεγονός γύρω από το οποίο περιπλέκονται τελικά όλοι. Το συμβάν αυτό αφορά είναι η δολοφονία ενός διάσημου Τούρκου ποδοσφαιριστή, ο οποίος είχε επιλέξει να αγωνιστεί με την εθνική ομάδα της Γερμανία , την παραμονή του αγώνα μεταξύ Γερμανίας – Τουρκίας και φυσικά είναι μια οριακά “εθνική” τραγωδία η απώλεια του.
Κατά τύχη, λοιπόν, βρίσκεται πρώτος στο τόπο του εγκλήματος ένας αστυνομικός , ο Κουρτ Γκριμερ, αρκετά διεφθαρμένος, όπως σύντομα γίνεται αισθητό, ο οποίος δεν δρα και τόσο επαγγελματικά, θα ‘λέγε κανείς, καθώς στη θέα του πτώματος και αντιλαμβανόμενος περί ποίου επρόκειτο, σαν καλός τζογαδόρος , προτάσσει το προσωπικό του συμφέρον και επιλέγει να τζογάρει όσα περισσότερα χρήματα μπορεί στην ήττα της Γερμανίας στον αγώνα της επόμενης μέρας, πριν κάνει οτιδήποτε άλλο σχετικά με το πτώμα!!! Στη συνέχεια γνωρίζουμε τον δεύτερο πρωταγωνιστή έναν άλλο αστυνομικό,τον Ερολ Μπιρκαν, Τούρκο στην καταγωγή, όπως μας θυμίζουν συνέχεια οι χαρακτήρες, ο οποίος εργάζεται στο τμήμα ναρκωτικών κυνηγώντας έναν μεγάλο διακινητή της συμμορίας ονόματι Ταρικ-Αμιρ.
Αυτοί οι δύο χαρακτήρες αν και παραμένουν αρχικά χώρια, στη συνέχεια αναγκάζονται να συνεργαστούν ώστε να λύσουν τον φόνο προσπαθώντας παράλληλα να συλλάβουν τα μέλη των συμμοριών που τρομοκρατούν το Βερολίνο και να βάλουν ένα τέλος στην εξουσία που έχουν αποκτήσει στους δρόμους και τα γκέτο της πόλης. Ταυτόχρονα όσο προχωράει η ιστορία αποκαλύπτεται η διπλή ζωή του Κουρτ και οι δαίμονες που τον βασανίζουν, τόσο αυτόν όσο και τον Ερόλ. Το Dogs of Berlin θα μπορούσε να πει κανείς ότι αφορά περισσότερο τις προσωπικές διαφθορές και τους δαίμονες του κάθε χαρακτήρα και την προσωπική μάχη του καθένα να υπερνικήσει τον κακό του εαυτό, παρά την εξιχνίαση της δολοφονίας του διάσημου ποδοσφαιριστή .
Ένα ακόμα έντονο στοιχείο της σειράς, που την κάνει πολιτισμικά επίκαιρη, είναι αυτό του ρατσισμού, σε ένα Βερολίνο το οποίο είναι χωρισμένο σε στρατόπεδα Νεοναζ , Τούρκων , Σέρβων κλπ , και του φαύλου κύκλου που αυτός δημιουργεί, ενώ όλες αυτές οι κοινωνικές ομάδες παρουσιάζονται ως εξίσου πιθανοί υποψήφιοι για την ταυτότητα του δολοφόνου του πασίγνωστου ποδοσφαιριστή. 
Η ένταση μεταξύ αυτών των συμμοριών-κοινωνικών ομάδων κορυφώνεται σε μια μάχη κυριολεκτικά σώμα με σώμα για την επικράτηση του ισχυρότερου, παραλληλίζοντας ίσως μεταφορικά αυτούς τους ανθρώπους με σκυλιά που τσακώνονται, δικαιώνοντας έτσι τον τίτλο της σειράς. Όμως ο τίτλος δικαιολογείται και σε άλλα επίπεδα, κυρίως με τον μονόλογο του Κουρτ στην αρχή του πρώτου επεισοδίου σχετικά με το πόσο ελεύθεροι βούληση έχουμε και εμείς στην πραγματικότητα, εάν όλα τελικά αποφασίζονται την στιγμή που γεννιόμαστε ανάλογα με την κοινωνική μας τάξη και καταγωγή, και περαιτέρω κατά πόσο η ζωή μας βασίζεται σε ελεύθερες επιλογές ή μοιάζει με αυτή του σκύλου, για τον οποίο αποφασίζει τα πάντα το αφεντικό του.
Οι χαρακτήρες έχουν βάθος και εξανθρωπίζονται αρκετά κατά την διάρκεια της σειράς. Πέρα από τους πρωταγωνιστές εμφανίζονται πολλοί δευτερεύοντες χαρακτήρες, οι οποίοι αρκετό χρόνο ώστε να παίξουν το ρόλο τους και να κατανοήσουμε τα κίνητρά τους. 
Γενικά είναι καλογραμμένοι χαρακτήρες σε μια σειρά πολιτισμικά επίκαιρη με κάποια δόση χιούμορ και ειρωνείας, χωρίς όμως να φτάνει το σημείο της υπερβολής. To τέλος της σειράς με ένα πεντάλεπτο μουσικό μοντάζ μας δείχνει που βρίσκεται πλέον κάθε χαρακτήρας, ικανοποιητικά δε αφήνοντας πολλά περιθώρια για τυχόν δεύτερη σεζόν, αν και τα βασικά ζητήματα της σειράς επιλύονται .
“Furcht führt zu Wut, Wut führt zu Hass, Hass führt zu unsäglichem Leid.”/”Fear leads to anger. Anger leads to hate. Hate leads to suffering.”
*(τίτλος) wer an die freiheit des menschlichen willens glaubt hat nie geliebt und nie gehasst
*Fun fact ο ηθοποιός που υποδύεται την Κουρτ είχε υποδυθεί στη σειρά Dark τον Tronte Nielsen στο timeline του 1986.
